VILLAMOS - δράση και παρενέργειες
Το VILLAMOS (βίλαμος) είναι ένα αντιψυχωσικό φάρμακο. Είναι ένα γενόσημο φάρμακο, το πρωτότυπο είναι το Zyprexa.
Η κύρια χρήση του Villamos (ολανζαπίνη, olanzapine) είναι στην θεραπεία της σχιζοφρένειας (ψυχωσική συνδρομή). Ανήκει στη νεότερη γενιά των αντιψυχωσικών (άτυπα αντιψυχωσικά) και αυτό σημαίνει ότι έχει λιγότερες παρενέργειες σε σύγκριση με τα αντιψυχωσικά φάρμακα της παλαιότερης γενιάς.
Ωστόσο το Villamos δίνεται επικουρικά και σε άλλες περιπτώσεις, όπως για παράδειγμα για την αντιμετώπιση διαταραχών ύπνου, ανησυχίας, κατάθλιψης, διπολικής διαταραχής (σε μανιακό επεισόδιο και για την πρόληψη υποτροπών).
Λήψη και δοσολογία Villamos
Για το Villamos υπάρχουν διαφορετικά δοσολογικά σχήματα αναλόγως την κατάσταση για την οποία συνταγογραφείται. Στη σχιζοφρένεια η δόση είναι συνήθως 10-20mg, μία φορά την ημέρα, συνήθως βράδυ.
Το Villamos θα πρέπει να λαμβάνεται πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του ψυχίατρού σας. Συχνά δίνεται το βράδυ, γιατί μπορεί να βοηθήσει και στον ύπνο.
Κυκλοφορεί σε χάπια:
| Μορφή | mg & ποσότητα Villamos | Τιμή |
|---|---|---|
| Χάπια | VILLAMOS F.C.TAB 5MG BTx28 | 15,21 € |
| Χάπια | VILLAMOS F.C.TAB 10MG BTx28 | 28,75 € |
| Χάπια | VILLAMOS F.C.TAB 15MG BTx28 | 45,52 € |
| Χάπια | VILLAMOS F.C.TAB 20MG BTx28 | 70,24 € |
Πληροφορίες συνοπτικά: Villamos
| Φάρμακο: | VILLAMOS |
| Δραστική Ουσία: | ΟΛΑΝΖΑΠΙΝΗ / Olanzapine |
| Συνήθης δόση: | 5-20 |
| Μέγιστη δόση: | 30 mg/ημέρα |
| Κατηγορία: | Αντιψυχωσικό |
| Κύρια χρήση: | Ως αντιψυχωσικό, σχιζοφρένεια |
| Δευτερεύουσα χρήση: | Κατάθλιψη Αϋπνία Διπολική διαταραχή |
| Πρωτότυπο φάρμακο: | Zyprexa |
Παρενέργειες Villamos
Οι πιο συχνά αναφερόμενες ανεπιθύμητες ενέργειες του Villamos είναι: υπνηλία, αύξηση σωματικού βάρους, ηωσινοφιλία, αυξημένα επίπεδα χοληστερόλης, γλυκόζης και τριγλυκεριδίων, γλυκοζουρία, αυξημένη όρεξη, ζάλη, ακαθησία, παρκινσονισμός, δυσκινησία, ορθοστατική υπόταση, αντιχολινεργικές επιδράσεις, παροδικές, ασυμπτωματικές αυξήσεις στα ηπατικά ένζυμα (τρανσαμινάσες), εξάνθημα, εξασθένιση, κόπωση και οίδημα. Σε μακροχρόνια λήψη μπορεί να προκαλέσει όψιμη δυσκινησία.
Τα άτυπα αντιψυχωσικά συμπεριλαμβανομένου του Villamos επηρεάζουν το μεταβολισμό (ειδικότερα της γλυκόζης, προκαλώντας αύξηση τριγλυκεριδίων, αντοχή ινσουλίνης και δυσλιπιδαιμία). Tο Villamos μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλη αύξηση βάρους για αυτό χρειάζεται τακτική παρακολούθηση. Η αύξηση βάρους παρατηρείται συχνά στους πάσχοντες από σχιζοφρένεια λόγω συν-νοσηρότητας, χρήσης αντιψυχωσικών (που είναι γνωστό ότι προκαλούν αύξηση βάρους), κακής διαχείρισης του τρόπου ζωής.
Το Villamos μπορεί επίσης να προκαλέσει αύξηση της προλακτίνης (συνήθως ελαφριά αύξηση, συγκριτικά με τα άλλα αντιψυχωσικά φάρμακα).
Αντενδείξεις Villamos
Οι ασθενείς που λαμβάνουν θεραπεία με αντιψυχωσικά φάρμακα περιλαμβανομένου του Villamos πρέπει να παρακολουθούνται για σημεία και συμπτώματα υπεργλυκαιμίας (όπως πολυδιψία, πολυουρία, πολυφαγία και αδυναμία) και οι ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη (ή εκείνοι με παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη σακχαρώδους διαβήτη) θα πρέπει να παρακολουθούνται τακτικά.
Δεν συνιστάται η χορήγηση της ολανζαπίνης για τη θεραπεία ψύχωσης που σχετίζεται με αγωνιστή ντοπαμίνης σε ασθενείς με νόσο Parkinson.
Η ολανζαπίνη δεν αποτελεί εγκεκριμένη θεραπεία ασθενών με ψύχωση σχετιζόμενη με άνοια και/ή διαταραχές συμπεριφοράς και δεν συνιστάται η χρήση της, ειδικά σε αυτή την ομάδα ασθενών λόγω της αυξημένης θνησιμότητας και του κινδύνου εμφάνισης αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου.
Υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις αντί του Villamos;
Αυτό εξαρτάται από την πάθηση/συμπτώματα για το οποίο κανείς παίρνει το Villamos.
Ασθενείς που έχουν ψυχωσικά συμπτώματα πρέπει να παίρνουν σταθερά (και πολλές φορές μακροχρόνια) αντιψυχωσική αγωγή (όπως Abilify, Risperdal, κα).
Εάν το Villamos δίνεται επικουρικά (πχ σε κατάθλιψη, με την προϋπόθεση ότι δεν υπάρχουν ψυχωσικά στοιχεία) ή με σκοπό τη διαχείριση του άγχους/ανησυχίας ή διαταραχών ύπνου (δυσκολία επέλευσης ύπνου, πρώιμη αφύπνιση, διακεκομμένος ύπνος) υπάρχουν άλλα ηπιότερα φάρμακα που μπορεί να δοκιμάσει κανείς, είτε φυσικές εναλλακτικές μέθοδοι, όπως η ομοιοπαθητική και ο βελονισμός.