Νευροδερματίτιδα – φωτογραφίες

Νευροδερματίτιδα - φωτογραφίες

Η νευροδερματίτιδα, μια κατάσταση γνωστή ως χρόνιος απλός λειχήνας, είναι μια πάθηση του δέρματος που χαρακτηρίζεται από χρόνια φαγούρα και την ανάπτυξη πλακών στο δέρμα. Αυτή η δερματολογική κατάσταση μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στην ποιότητα ζωής, καθώς  ο αδιάκοπος κνησμός είναι σωματικά και συναισθηματικά ενοχλητικός.

Συμπτώματα νευροδερματίτιδας

Το κύριο σύμπτωμα της νευροδερματίτιδας είναι η έντονη φαγούρα, η οποία συνήθως επιδεινώνεται από το άγχος ή άλλους συναισθηματικούς παράγοντες. Όσο οι ασθενείς ξύνουν τις πληγείσες περιοχές, το δέρμα ερεθίζεται ακόμη περισσότερο, και αυτό οδηγεί στην ανάπτυξη φολιδωτών πλακών. Αυτές οι πλάκες συνήθως εμφανίζονται στο λαιμό, στον καρπό, στο αντιβράχιο, στο μηρό, στον αστράγαλο και την περιοχή των γεννητικών οργάνων. Το αδιάκοπο ξύσιμο και τρίψιμο μπορεί να προκαλέσει αποχρωματισμό του προσβεβλημένου δέρματος, πράγμα που μπορεί να προκαλεί επιπλέον ανησυχία. Σε σοβαρές περιπτώσεις, το συνεχές ξύσιμο μπορεί να οδηγεί στη δημιουργία ανοιχτών πληγών, που αυξάνουν τον κίνδυνο μολύνσεων.

Αιτίες νευροδερματίτιδας

Η ακριβής αιτία της νευροδερματίτιδας δεν είναι απολύτως κατανοητή, αλλά είναι σίγουρα πολυπαραγοντική. Η κατάσταση μπορεί να είναι αποτέλεσμα πολλών παραγόντων που περιλαμβάνουν:

• Γενετικούς παράγοντες: κάποια άτομα έχουν γενετική προδιάθεση για την ανάπτυξη νευροδερματίτιδας, καθώς είναι μια πάθηση που μπορεί να διατρέχει οικογένειες.
• Δυσλειτουργία του επιδερμιδικού φραγμού: οι άνθρωποι που έχουν θέματα με τη λειτουργία του επιδερμιδικού φραγμού είναι πιο επιρρεπείς στη νευροδερματίτιδα. Η δυσλειτουργία του φραγμού επιτρέπει στα αλλεργιογόνα και στους ερεθιστικούς παράγοντες να εισχωρήσουν στο δέρμα πιο εύκολα.
• Άγχος και συναισθηματικοί παράγοντες: το στρες, το άγχος και άλλοι συναισθηματικοί παράγοντες μπορεί να επιδεινώνουν τη φαγούρα και να συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νευροδερματίτιδας. Το στρες δημιουργεί ένα φαύλο κύκλο φαγούρας, που επιδεινώνει την κατάσταση.
• Ερεθιστικοί παράγοντες για το δέρμα: οι ερεθιστικοί παράγοντες μπορεί να περιλαμβάνουν σκληρά σαπούνια, χημικές ουσίες που ερεθίζουν το δέρμα και συμβάλλουν στην ανάπτυξη νευροδερματίτιδας.

Θεραπείες νευροδερματίτιδας

Η θεραπεία της νευροδερματίτιδας επικεντρώνεται στην ανακούφιση του κνησμού, στην πρόληψη της βλάβης στο δέρμα και στην αντιμετώπιση των υποκείμενων αιτιών. Οι θεραπείες για τη νευροδερματίτιδα μπορεί να περιλαμβάνουν:

• Τοπικά κορτικοστεροειδή: αυτά τα φάρμακα βοηθούν στη μείωση της φλεγμονής και του κνησμού. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν για μικρό χρονικό διάστημα ώστε να αποφευχθούν οι παρενέργειες όπως η υπερευαισθησία του δέρματος.
• Τοπικοί αναστολείς της καλσινευρίνης: αυτό το μη στεροειδές φάρμακο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη μείωση της φλεγμονής και του κνησμού και είναι ωφέλιμο για ευαίσθητες περιοχές όπως το πρόσωπο και τα γεννητικά όργανα.
• Ενυδατικές κρέμες: η τακτική χρήση ενυδατικών κρεμών βοηθά στη διατήρηση της ενυδάτωσης στο δέρμα και μειώνει την σοβαρότητα της νευροδερματίτιδας. Συχνά συνιστώνται παχύρρευστες, μαλακτικές κρέμες.
• Αντιïσταμινικά: τα αντιïσταμινικά μπορούν να ανακουφίσουν τη φαγούρα, ειδικά όταν λαμβάνονται πριν τον ύπνο για να βελτιωθεί η ποιότητα του ύπνου.
• Ψυχολογική υποστήριξη: επειδή το στρες και οι συναισθηματικοί παράγοντες παίζουν σημαντικό ρόλο στη νευροδερματίτιδα, η ψυχοθεραπεία και οι τεχνικές διαχείρισης του στρες είναι ωφέλιμες στη διαχείριση της κατάστασης.
• Αποφυγή ερεθιστικών παραγόντων: καλό είναι να αποφεύγονται τα σκληρά σαπούνια, τα αλλεργιογόνα και οι ερεθιστικοί παράγοντες που μπορούν να οδηγήσουν σε έξαρση.
• Φωτοθεραπεία: σε κάποιες περιπτώσεις η έκθεση στο υπεριώδες φως μπορεί να βοηθά. Η φωτοθεραπεία βοηθά στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.
• Φαρμακευτική αγωγή: σε σοβαρές περιπτώσεις τα κορτικοστεροειδή ή άλλα ανοσοκατασταλτικά φάρμακα προτείνονται, αλλά για περιορισμένο χρονικό διάστημα εξαιτίας των παρενεργειών που έχουν.

Είναι πολύ σημαντικό οι άνθρωποι με νευροδερματίτιδα να είναι υπό παρακολούθηση από έναν δερματολόγο για να δημιουργήσουν ένα εξατομικευμένο θεραπευτικό πλάνο σύμφωνα με τις ανάγκες τους. Οι αλλαγές στον τρόπο ζωής είναι απαραίτητες για την πρόληψη των υποτροπών.