Θεραπεία της κατάθλιψης με βελονισμό

Βελονισμός: μια φυσική θεραπεία για την κατάθλιψη

Ο βελονισμός αποτελεί μια θεραπευτική επιλογή για την κατάθλιψη, για όσους ψάχνουν μία φυσική θεραπεία χωρίς φάρμακα. Η θεραπεία με το βελονισμό είναι εξατομικευμένη, ο βελονισμός δεν είναι μια θεραπεία "κονσέρβα" για όλους και για όλα, ο κάθε άνθρωπος είναι ένα μοναδικό άτομο με τα δικά του συναισθήματα και συμπτώματα.

Βελονισμός και συναισθήματα

Ένα από τα σημαντικότερα πράγματα που παρατηρούν οι άνθρωποι που ξεκινούν βελονισμό, ανεξάρτητα με το πρόβλημα που έχουν, είναι ότι νιώθουν περισσότερο χαρούμενοι και λιγότερο αγχωμένοι. Αυτό συμβαίνει επειδή ο βελονισμός ρυθμίζει την λειτουργία του εγκεφάλου, τα επίπεδα ορμονών και νευροδιαβιβαστών (που εμπλέκονται στο στρες, άγχος, κατάθλιψη, όπως η σεροτονίνη) καθώς και το σώμα. Οι άνθρωποι αναφέρουν ότι νιώθουν μεγαλύτερη ευεξία όσο προχωρούν οι συνεδρίες βελονισμού.

Με το συνδυασμό λίγων βελονών στο σώμα, ηλεκτροβελονισμό και ωτοβελονισμό, οι περισσότεροι ασθενείς νιώθουν ευεξία άμεσα. Με τη συνεχιζόμενη θεραπεία βελονισμού, στα περισσότερα στάδια κατάθλιψης τα συμπτώματα μειώνονται και γίνονται διαχειρίσιμα.

Τύποι κατάθλιψης

Η κατάθλιψη επηρεάζει 1 στους 10 ενήλικες, και παρατηρείται περισσότερο σε γυναίκες από ότι σε άνδρες. Υπάρχουν πολλές μορφές κατάθλιψης. Παρακάτω ακολουθούν 3 κύριες κατηγορίες κατάθλιψης.

1. Μείζονα καταθλιπτική διαταραχή ή μείζονα κατάθλιψη

Η κατάθλιψη επηρεάζει το συναίσθημα και κατ'επέκταση όλη την λειτουργικότητα στην καθημερινότητά, τη συγκέντρωση, τον ύπνο, την όρεξη. Χαρακτηρίζεται από ανηδονία και δραστηριότητες που πριν απολάμβανε ο άνθρωπος δεν προσφέρουν χαρά. Η μείζονα κατάθλιψη είναι μια από τις κύριες αιτίες αναπηρίας στον κόσμο. Πολλοί άνθρωποι έχουν ζήσει ένα μοναδικό καταθλιπτικό επεισόδιο στη ζωή τους, όμως σε πολλές περιπτώσεις ένα άτομο έρχεται αντιμέτωπο με περισσότερα επεισόδια (υποτροπιάζουσα κατάθλιψη).

2. Δυσθυμική διαταραχή ή δυσθυμία

Η δυσθυμία χαρακτηρίζεται από μακροχρόνια διάρκεια καταθλιπτικού συναισθήματος (για 2 χρόνια ή περισσότερο), με συμπτώματα που παρεμβαίνουν μερικώς στη φυσιολογική λειτουργικότητα και την ευεξία. Δηλαδή είναι μια μορφή διαταρχής της διάθεσης πιο ήπια συγκρινόμενη με την μείζονα καταθλιπτική διαταραχή.

3. Ήπια κατάθλιψη

Τα συμπτώματα είναι ήπια, διαρκούν για 3 εβδομάδες ή περισσότερο αλλά δεν πληρούνται τα κριτήρια της μείζονος κατάθλιψης. Όμως χωρίς θεραπεία, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος να εμφανίσουν στη συνέχεια μείζονα καταθλιπτική διαταραχή.

Συμπτώματα κατάθλιψης

Κάποια κοινά συμπτώματα της κατάθλιψης είναι:

• Μειωμένο ενδιαφέρον ή ευχαρίστηση για καθημερινές δραστηριότητες
• Αισθήματα αδιεξόδου, απελπισίας και απαισιοδοξίας
• Αϋπνία ή άλλες διαταραχές του ύπνου (πρώϊμη αφύπνιση, υπερυπνοία, εφιάλτες, κα)
• Δυσκολία στη συγκέντρωση ή διαταραχές μνήμης
• Ευερεθιστότητα, νευρικότητα ή αναστάτωση
• Αισθήματα ενοχών, τύψεων και αναξιότητας
• Μειωμένη όρεξη ή υπερφαγία
• Αυτοκτονικές σκέψεις και χρόνιος πόνος

Αν έχετε συμπτώματα κατάθλιψης (δείτε το τεστ για την κατάθλιψη) ο βελονισμός μπορεί σιγά σιγά να σας βοηθήσει μπορείτε να έχετε καλύτερη διάθεση, να κάνετε περισσότερες δραστηριότητες, να είστε πιο κοινωνικοί και να νιώθετε συνολικά καλύτερα, καθώς τα συμπτώματα της κατάθλιψης υποχωρούν. Ο βελονισμός βοηθάει πολύ τη θεραπεία όλων των λειτουργιών του σώματος. Τα συναισθήματα και τα ψυχοσωματικά συμπτώματα, έχουν τη σημασία τους και αντιμετωπίζονται εξατομικευμένα.

Ο βελονισμός είναι μια συμπληρωματική επιλογή

Ο βελονισμός βοηθάει στην ανακούφιση από τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Συνδράμει στη θεραπεία της κατάθλιψης ρυθμίζοντας ορμόνες και νευροδιαβιβαστές στον εγκέφαλο. Με την βοήθεια του βελονισμού, η κατάθλιψη μπορεί να θεραπευτεί πιο γρήγορα. Αν ήδη λαμβάνετε αντικαταθλιπτικά φάρμακα, μπορείτε να συνδυάσετε και το βελονισμό για πρόσθετη βοήθεια.

Πολλές φορές, οι ασθενείς ζητούν να κάνουν βελονισμό με σκοπό να μπορέσουν να μειώσουν ή να διακόψουν την αντικαταθλιπτική φαρμακευτική αγωγή. Αυτό δεν γίνεται άμεσα, αλλά μετά από περίπου 12 συνεδρίες βελονισμού (με συχνότητα 2-3 την εβδομάδα), πολλοί ασθενείς καταφέρνουν να διακόψουν (ή να μειώσουν) τα αντικαταθλιπτικά.