Σύμφωνα με τα ψυχιατρικά κλινικά κριτήρια του DSM-V και του ICD-10, η διάγνωση ενός “καταθλιπτικού επεισοδίου” απαιτεί μια περίοδος κατάθλιψης που επιμένει για τουλάχιστον δύο εβδομάδες. Κατά τη διάρκεια αυτού του καταθλιπτικού επεισοδίου, ένα άτομο θα εμφανίσει κακή ή καταθλιπτική διάθεση και/ή απώλεια ενδιαφέροντος για τις περισσότερες δραστηριότητες, καθώς και μια σειρά από άλλα καταθλιπτικά συμπτώματα, όπως κόπωση, αλλαγές στην όρεξη, αίσθημα αναξιότητας και αναλόγως της βαρύτητας, ευχές ή σκέψεις θάνατου (αυτοκτονικός ιδεασμός).
Η κατάθλιψη είναι μια συχνή ασθένεια και πολλοί άνθρωποι θα βιώσουν ένα ή περισσότερα επεισόδια κατάθλιψης στη ζωή τους. Ενώ άτομα όλων των φυλών και ηλικιών μπορεί να εμφανίσουν καταθλιπτικά επεισόδια, τείνουν να είναι πιο συχνά στις γυναίκες. Τα άτομα που έχουν ιστορικό κατάθλιψης, ή άλλες καταστάσεις ψυχικής υγείας όπως κρίσεις πανικού, άγχος ή χρόνιες σωματικές παθήσεις (όπως διαβήτης, χρόνιος πόνος ή σκλήρυνση κατά πλάκας, κα), έχουν υψηλότερο κίνδυνο να βιώσουν ένα καταθλιπτικό επεισόδιο.
Η σοβαρότητα ενός καταθλιπτικού επεισοδίου και τα συμπτώματα ποικίλλουν. Ένα καταθλιπτικό επεισόδιο μπορεί να ταξινομηθεί ως μείζων ή ήπιο, ανάλογα με τον αριθμό των συμπτωμάτων και την βαρύτητα αυτών, τη δυσλειτουργία που προκαλεί στην προσωπική, κοινωνική και επαγγελματική ζωή. Ανεξάρτητα από τη βαρύτητα, όλα τα καταθλιπτικά επεισόδια θα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη και να αντιμετωπίζονται άμεσα από έναν ψυχίατρο. Για την κατάθλιψη υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες, όπως τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα και η ψυχοθεραπεία.
Τα συμπτώματα ενός καταθλιπτικού επεισοδίου περιλαμβάνουν μια καταθλιπτική διάθεση, δηλαδή αίσθημα θλίψης, κενού ή απελπισίας και/ή απώλεια ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης (ανηδονία) για τις περισσότερες δραστηριότητες, μαζί με οποιοδήποτε από τα ακόλουθα κλινικά κριτήρια:
Τα σημάδια της κατάθλιψης μπορεί να διαφέρουν ανάλογα με το φύλο και την ηλικία. Υπάρχουν επίσης διάφοροι τύποι κατάθλιψης και συναισθηματικών διαταραχών, όπως η μείζων κατάθλιψη, η διπολική διαταραχή (προηγουμένως γνωστή ως μανιοκατάθλιψη), η επιλόχεια κατάθλιψη και η δυσθυμία, μεταξύ άλλων.
Η διάρκεια ενός καταθλιπτικού επεισοδίου χωρίς θεραπεία ποικίλλει, αλλά η μέση διάρκεια είναι περίπου τέσσερις με οκτώ μήνες.
Μπορείτε να κάνετε το online τεστ για την κατάθλιψη για μια πρώτη εκτίμηση για το αν εμφανίζετε συμπτώματα κατάθλιψης και τη βαρύτητα αυτών.
Σύμφωνα με τα κλινικά κριτήρια, ένα μείζον καταθλιπτικό επεισόδιο (ΜΚΕ) χαρακτηρίζεται από πέντε ή περισσότερα από τα ακόλουθα συμπτώματα που εμφανίζονται κάθε μέρα, ή σχεδόν κάθε μέρα, για τουλάχιστον δύο εβδομάδες:
Εάν τα συμπτώματα αποδίδονται σε άλλη πάθηση ψυχικής υγείας, η διάγνωση και η θεραπεία μπορεί να είναι διαφορετικές από αυτές που περιγράφονται εδώ για ένα καταθλιπτικό επεισόδιο.
Για να αποκλειστoύν άλλα οργανικά προβλήματα υγείας που μπορούν να προκαλέσουν συμπτώματα όμοια με αυτά της κατάθλιψης (όπως οι διαταραχές του θυρεοειδούς) ένας ψυχίατρος μπορεί να ζητήσει εξετάσεις αίματος ή απεικονιστικές εξετάσεις (για παράδειγμα, μαγνητική εγκεφάλου).
Το ψυχιατρικό ταξινομικό σύστημα ICD-10 (2016) διαχωρίζει ένα καταθλιπτικό επεισόδιο αναλόγως των συμπτωμάτων και της βαρύτητάς αυτών, σε ήπιο, μέτριο και βαρύ, καθώς και σε άλλες υποκατηγορίες:
Κωδικός | ICD-10 υποκατηγορίες |
---|---|
F32 | Καταθλιπτικό επεισόδιο |
F32.0 | Ήπιο καταθλιπτικό επεισόδιο |
F32.1 | Μέτριας βαρύτητας καταθλιπτικό επεισόδιο |
F32.2 | Βαρύ καταθλιπτικό επεισόδιο χωρίς ψυχωσικά συμπτώματα |
F32.3 | Βαρύ καταθλιπτικό επεισόδιο με ψυχωσικά συμπτώματα |
F32.8 | Άλλα καταθλιπτικά επεισόδια |
F32.9 | Καταθλιπτικό επεισόδιο, μη καθορισμένο |
Πιο αναλυτικά, σχετικά με τα καταθλιπτικά επεισόδια, τις υποκατηγορίες και τα ιδιαίτερα διαγνωστικά χαρακτηριστικά τους το ICD-10 [1] περιγράφει:
Στα τυπικά ήπια (F32.0), τα μέτριας βαρύτητας (F32.1) ή τα βαριά καταθλιπτικά επεισόδια (F32.2 και F32.3) ο ασθενής πάσχει από καταθλιπτικό συναίσθημα, μείωση της ενεργητικότητας και περιορισμό της δραστηριότητας. Η ικανότητα για ευχαρίστηση, το ενδιαφέρον και η συγκέντρωση ελαττώνονται. Συνήθως υπάρχει σημαντική κόπωση ακόμα και μετά από ελάχιστη προσπάθεια. Ο ύπνος είναι συχνά διαταραγμένος και η όρεξη ελαττωμένη. Η αυτοεκτίμηση και η αυτοπεποίθηση είναι σχεδόν πάντοτε μειωμένες και, ακόμη και στην ήπια μορφή, μερικές ιδέες αυτομομφής και αναξιότητας είναι συχνά παρούσες. Η πτώση της διάθεσης μεταβάλεται λίγο από ημέρα σε ημέρα, δεν ανταποκρίνεται προς τις περιστάσεις και μπορεί να συνοδεύεται από τα αποκαλούμενα ως «σωματικά» συμπτώματα, όπως είναι η απώλεια του ενδιαφέροντος και των ευχάριστων συναισθημάτων, η πρώιμη έγερση, η επιδείνωση της κατάθλιψης τις πρωινές ώρες, η σημαντική ψυχοκινητική επιβράδυνση ή διέγερση, η απώλεια όρεξης, η απώλεια βάρους και η απώλεια της σεξουαλικής επιθυμίας (libido). Ανάλογα με τον αριθμό και τη βαρύτητα των συμπτωμάτων, ένα καταθλιπτικό επεισόδιο μπορεί να προσδιοριστεί ως ήπιο, μέτριας βαρύτητας ή βαρύ.
Περιλαμβάνει: μονήρη επεισόδια:
Εξαιρούνται:
∆ύο ή τρία από τα παραπάνω συμπτώματα είναι συνήθως παρόντα. Ο ασθενής συνήθως ενοχλείται από αυτά αλλά εξακολουθεί να μπορεί να εκτελεί τις περισσότερες από τις δραστηριότητές του
Τέσσερα ή περισσότερα από τα παραπάνω συμπτώματα είναι συνήθως παρόντα και ο ασθενής πιθανόν να δυσκολεύεται σημαντικά στην εκτέλεση των συνηθισμένων δραστηριοτήτων του.
Ένα ακόμα στοιχείο μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να προσδιορίσει την εμφάνιση σωματικών συμπτωμάτων, οπότε διακρίνονται οι εξής υποκατηγορίες για ένα καταθλιπτικό επεισόδιο:
Ένα επεισόδιο κατάθλιψης στο οποίο πολλά από τα παραπάνω συμπτώματα είναι εμφανή και ενοχλητικά. Κυριαρχεί συνήθως η απώλεια της αυτοεκτίμησης και ιδέες αναξιότητας ή ενοχής. Αυτοκτονικές σκέψεις και πράξεις είναι συχνές και ένας αριθμός «σωματικών» συμπτωμάτων είναι συνήθως παρόντα.
Περιλαμβάνει: μονήρη επεισόδια
Ένα επεισόδιο κατάθλιψης όπως περιγράφεται στο F32.2, αλλά με την παρουσία παραισθήσεων, παραληρημάτων, ψυχοκινητικής καθυστέρησης ή λήθαργου τόσο σοβαρό που οι συνηθισμένες κοινωνικές δραστηριότητες είναι αδύνατες. μπορεί να υπάρχει κίνδυνος για τη ζωή από αυτοκτονία, αφυδάτωση ή πείνα. Οι ψευδαισθήσεις και οι αυταπάτες μπορεί να είναι ή να μην ταιριάζουν με τη διάθεση.
Μεμονωμένα επεισόδια:
Άτυπη κατάθλιψη
Μονήρη επεισόδια «συγκεκαλυμμένης» κατάθλιψης ΜΚΑ
Η τυπική θεραπεία για ένα καταθλιπτικό επεισόδιο αφορά τη χρήση αντικαταθλιπτικών φαρμάκων ή/και την ψυχοθεραπεία.
Σχετικά με τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, υπάρχουν διάφορες κατηγορίες, τα πιο γνωστά από τα οποία είναι τα SSRI (όπως Ladose, Zoloft, Seroxat, κα). Τα περισσότερα αντικαταθλιπτικά ενισχύουν τα επίπεδα της σεροτονίνης μεταξύ των εγκεφαλικών νευρώνων και αντιμετωπίζουν την κατάθλιψη περίπου σε ένα μήνα (η λήψη τους βέβαια συνεχίζεται για ένα διάστημα μηνών, συνήθως τουλάχιστον 6 μήνες για την αποφυγή υποτροπής της κατάθλιψης). Τα αντικαταθλιπτικά φάρμακα είναι ασφαλή φάρμακα και δεν προκαλούν εξάρτηση, μπορεί να έχουν ωστόσο κάποιες παρενέργειες.
Αναλόγως της βαρύτητας του καταθλιπτικού επεισοδίου, τα αντικαταθλιπτικά μπορεί να αντικαταστήσει (ή να συμπληρώσει) η ψυχοθεραπεία. Όπως έχουν δείξει οι μελέτες, η ψυχοθεραπεία είναι αποτελεσματική στην αντιμετώπιση της κατάθλιψης και μακροχρόνια έχει προστατευτικά αποτελέσματα. Η ψυχοθεραπεία μπορεί να σας βοηθήσει να εντοπίσετε και να επεξεργαστείτε τις αρνητικές πεποιθήσεις σας, τα συναισθήματά σας, να επουλώσετε τα ψυχικά τραύματά σας, να αναπτύξετε μεγαλύτερη ψυχική ανθεκτικότητα στο άγχος και να βελτιώσετε τις σχέσεις σας.
Η σωματική άσκηση επίσης είναι ωφέλιμη και συμπληρώνει τη θεραπεία. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει, περπάτημα, γιόγκα ή οποιαδήποτε δραστηριότητα σας αρέσει. Βιταμίνες και συμπληρώματα μπορεί να είναι χρήσιμα συμπληρωματικά, αλλά δεν αρκούν για να αντιμετωπιστεί ένα καταθλιπτικό επεισόδιο.
Η μη θεραπεία ενός καταθλιπτικού επεισοδίου μπορεί να κάνει πιο πιθανή την εμφάνιση περισσοτέρων καταθλιπτικών επεισοδίων στο μέλλον. Χωρίς θεραπεία, αυτά τα επεισόδια μπορεί να γίνουν πιο συχνά και πιο έντονα.
Σε πολλές περιπτώσεις, με την ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ μπορεί κανείς να αντιμετωπίσει την κατάθλιψη αποτελεσματικά και μόνιμα, διερευνώντας και αντιμετωπίζοντας τα πραγματικά αίτια της κατάθλιψης και όχι απλά τα συμπτώματα. Το EMDR είναι μια ειδική ψυχοθεραπευτική τεχνική που επιτρέπει τη γρήγορη και αποτελεσματική αντιμετώπιση δύσκολων/τραυματικών βιωμάτων (όπως πένθος, χωρισμοί, ατυχήματα, κα) που μπορεί να αποτελούν τη ρίζα της κατάθλιψης. Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ και ο ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ σε πολλές περιπτώσεις μπορούν να δώσουν τη λύση. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα δεν έχουν παρενέργειες, και μπορούν να συνδυαστούν με το Ladose όπου αυτό είναι αναγκαίο.