Trigger points therapy – τι είναι; (Τρίγκερ Πόϊντς)

Τι είναι η Trigger points θεραπεία; (τρίγκερ πόϊντς)

Τα Trigger Points είναι ουσιαστικά μυικά σημεία πυροδότησης του πόνου. Το μυοπεριτονιακό σημείο πυροδότησης του πόνου (myofascial trigger points -MTrP) είναι ένα υπερευαίσθητο σημείο στο μυ. Τα μυοπεριτονιακά trigger points είναι επώδυνα σημεία στο μυ. Τα συγκεκριμένα trigger points μπορεί να υπάρχουν σε κάθε σημείο του σώματος και είναι μια από πιο συχνές αιτίες του χρόνιου μυοσκελετικού πόνου, γνωστού ως μυοπεριτονιακού πόνου. Η  trigger points therapy (τρίγκερ πόϊντς) είναι ουσιαστικά μια μορφή φυσικοθεραπείας που απελευθερώνει αυτά τα επώδυνα σημεία στο μυ και έχει μακροχρόνια αποτελέσματα. Ωστόσο, πως ξεκίνησε η ανακάλυψη των trigger points;

Ιστορία των trigger points 

Οι μελέτες για το μυϊκό πόνο ξεκίνησαν τον 15^ο αιώνα και παρά την πληθώρα των όρων για την περιγραφή του πόνου στους μύες, οι πιο αποδεκτοί όροι είναι μυοπεριτονιακός πόνος και τα μυοπεριτονιακά σημεία πυροδότησης του πόνου (myofascial trigger points). Ο Janet Travell, ένας Αμερικάνος γιατρός και ο προσωπικός ρευματολόγος του προέδρου της Αμερικής John F. Kennedy, ήταν ο πρώτος που πρότεινε τον όρο μυοπεριτονιακό σημείο πυροδότησης του πόνου το 1942. Το 1960 ο συγκεκριμένος γιατρός συνεργάστηκε με τον David G. Simons, για να ερευνήσουν μαζί τα σημεία πυροδότησης του πόνου και το σύνδρομο μυοπεριτονιακού πόνου. Τελικά, το 1983 οι δύο συνεργάτες δημοσίευσαν τη δουλειά τους και το βιβλίο αποτέλεσε ανακάλυψη για τον κόσμο της ρευματολογίας, της ορθοπεδικής και της φυσιοθεραπείας. Άλλαξε την προσέγγιση και την θεραπεία του χρόνιου πόνου. Από το 1983, χιλιάδες φυσιοθεραπευτές, γιατροί, χειροπράκτες, χρησιμοποιούν την θεραπεία πυροδότησης των σημείων του πόνου.

Σύνδρομο μυοπεριτονιακού πόνου και trigger points

Για να περιγράψουμε το συγκεκριμένο σύνδρομο καλό είναι να κατανοήσουμε κάποιες βασικές έννοιες. Για παράδειγμα, μπορείτε να φέρετε στο μυαλό σας ότι έχετε κοπεί σε ένα δάχτυλο. Ένα κόψιμο, σε ένα δάχτυλο. Μπορεί να πονάει, ειδικά αν κάτι χτυπά το μικροσκοπικό κόψιμο ή αν δεν κουνάτε το δάχτυλο με το σωστό τρόπο. Αλλά το κόψιμο δεν είναι τίποτα σοβαρό, προκαλεί απλά μια προσωρινή ενόχληση.

Τώρα φέρτε στο μυαλό σας ολόκληρο το χέρι σας και όλα τα δάχτυλα να έχουν μικροσκοπικά κοψίματα πάνω τους. Αυτά τα κοψίματα είναι τόσα πολλά που πονάνε και πονάνε άσχημα. Και από τη στιγμή που είναι τόσα πολλά, κάθε κίνηση προκαλεί πόνο. Αυτό είναι το σύνδρομο μυοπεριτονιακού πόνου. Έχετε τόσους πολλούς μικροσκοπικούς μύες και περιτονιακά trigger points που ο πόνος είναι συνεχής.

Το σύνδρομο μυοπεριτονιακού πόνου είναι δύσκολο στην θεραπεία, ο πόνος είναι ευρύς και είναι δύσκολο κάποιος να εντοπίσει τη ρίζα του και να ξεκινήσει τη θεραπεία.

Ενεργά και ανενεργά trigger points

Υπάρχουν δύο τύποι trigger points (τρίγκερ πόϊντς) , τα ενεργά και τα ανενεργά. Τα ανενεργά trigger points απλά προκαλούν πόνο στην ακριβή θέση εντόπισής τους. Αν έχετε έναν επώδυνο κόμπο στο μηριαίο μυ και κάποιος ασκήσει πίεση πάνω του, ο πόνος θα είναι αισθητός ακριβώς στο σημείο του κόμπου.

Ένα ανενεργό trigger point δίνει πόνο σε ένα άλλο σημείο του σώματος. Αν κάποιος πιέσει ένα ανενεργό trigger point στο ώμο σας, θα νιώσετε πόνο στον ώμο μαζί με ενόχληση στο στήθος ή στο χέρι.

Πώς δημιουργούνται τα μυοπεριτονιακά σημεία πυροδότησης του πόνου;

Κλινικά, η αναγνώριση των μυοπεριτονιακών trigger points είναι εύκολη καθώς είναι επώδυνα σημεία στο μυ. Αυτές οι μικροσκοπικές αλλαγές που συμβαίνουν στις μυϊκές ίνες προκαλούν τη σύσπαση. Αυτό συνήθως οφείλεται στην υπερφόρτωση ή στην λανθασμένη κίνηση του μυός. Μια θεωρία προτείνει ότι υπάρχει συνεχής μείωση στο οξυγόνο και στα θρεπτικά συστατικά που φτάνουν στα trigger points. Αυτό οδηγεί σε παρατεταμένη συστολή, που δεν μπορεί να επιλυθεί μόνη της.

Πιο συγκεκριμένα, οι μικροβλάβες στις μυϊκές ίνες (μυϊκά κύτταρα) κάνουν την εμφάνιση τους στο σαρκοπλασματικό δίκτυο. Η ενεργοποίηση για παράδειγμα μπορεί να γίνει από την μυϊκή υπερφόρτωση, όπως ένας τραυματισμός. Το σαρκοπλασματικό δίκτυο είναι ένα δίκτυο μεμβρανών μέσα στις μυϊκές ίνες. Μια από τις λειτουργίες του σαρκοπλασματικού δικτύου είναι η μεταφορά και η αποθήκευση ιόντων ασβεστίου. Κάθε βλάβη στο σαρκοπλασματικό δίκτυο μπορεί να οδηγεί σε υπερβολική απελευθέρωση ιόντων ασβεστίου για την διατήρηση της σύσπασης των μυϊκών ινών. Αυτό συμβαίνει επειδή το ασβέστιο οδηγεί στη σύσπαση των μυϊκών ινών. Πολλαπλές συσπάσεις σε μια συγκεκριμένη περιοχή του μυ, μπορεί να προκαλούν τραβήγματα στους μύες, τα οποία μπορούν να αντιμετωπιστούν εύκολα από τους φυσιοθεραπευτές. Η διατήρησης της μυϊκής σύσπασης μπορεί στη συνέχεια να οδηγεί σε φτωχή κυκλοφορία σε αυτή την περιοχή λόγω της συστολής των αιμοφόρων αγγείων, με αποτέλεσμα να μην φτάνει επαρκή ποσότητα οξυγόνου στο μυ και να μην μπορεί να επουλωθεί. Αν αυτή η κατάσταση γίνει χρόνια, η σύσπαση του μυ προκαλεί πόνο.

Πόνος 

Επιπλέον, τα μυοπεριτονιακά τρίγγερ πόϊντς είναι η κύρια αιτία του χρόνιου μυοσκελετικού πόνου. Ωστόσο, η σημασία τους στην διαχείριση του πόνου για μεγάλο χρονικό διάστημα δεν ήταν γνωστή. Γιατί όμως συνέβαινε αυτό; Ίσως επειδή τα trigger points δεν είναι επώδυνα μέχρι τη στιγμή που κάποιος θα ασκήσει πίεση σε αυτά.

Μπορεί ο πόνος να είναι έντονος σε γειτονικές ή απομακρυσμένες περιοχές. Η προέλευση του πόνου και η περιοχή εκδήλωσής του μπορεί να είναι διαφορετικά. Για παράδειγμα, ο πόνος στη μέση ίσως να έχει σχέση με τα trigger points στους κοιλιακούς μύες, ενώ ο πονοκέφαλος να έχει σχέση με τα trigger points στους μύες του αυχένα. Ο αναφερόμενος πόνος είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα των μυοπεριτονιακών σημείων πυροδότησης του πόνου.

Πώς μπορεί να γίνει η αναγνώριση των trigger points;

Υπάρχουν τέσσερα διαγνωστικά κριτήρια για τα μυοπεριτονιακά σημεία πυροδότησης του πόνου και περιλαμβάνουν:

• σύσπαση των μυϊκών ινών στο μυ
• μια ευαίσθητη περιοχή στην πίεση
• πόνος από το σημείο πυροδότησης
• τοπική σύσπαση στα trigger points ως αντίδραση στη μηχανική διέγερση του σημείου.

Αυτά τα διαγνωστικά κριτήρια είναι αξιόπιστα και επαρκή για την trigger points θεραπεία.

Οι στόχοι της συγκεκριμένης θεραπείας περιλαμβάνουν:

• την βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος στο σημείο πυροδότησης
• την έκταση των μυϊκών ινών
• την απελευθέρωση της περιβάλλουσας περιτονίας

Φυσικά, υπάρχουν αρκετοί τρόποι για την θεραπεία των trigger points. Οι δύο πιο γνωστές προσεγγίσεις είναι η θεραπεία με τα χέρια (Manual Trigger Points Therapy) και ο ξηρός βελονισμός. Ο συνδυασμός αυτών των δύο τεχνικών οδηγεί στα βέλτιστα αποτελέσματα. Πιο συγκεκριμένα, η Manual Trigger Points Therapy περιλαμβάνει συγκεκριμένες κινήσεις στους μύες, στην περιτονία και στο συνδετικό ιστό.

Ο ξηρός βελονισμός περιλαμβάνει τη χρήση αποστειρωμένων βελoνών και την τοποθέτησή τους σε συγκριμένα σημεία με σκοπό τη βελτίωση της κυκλοφορίας και της ροής του αίματος στο μυ. Με αυτό τον τρόπο πυροδοτείται η επούλωση, σταδιακά ο πόνος υποχωρεί. Ωστόσο, είναι αποτελεσματική η trigger point therapy;