Σημάδια παιδικής κακοποίησης

Σημάδια παιδικής κακοποίησης

Τα μωρά και τα μικρά παιδιά είναι απολύτως εξαρτώμενα από τους ενήλικες που τα φροντίζουν. Η σχέση που έχουν τα παιδιά με τους γονείς ή τους φροντιστές τους στα πρώτα χρόνια της ζωής τους είναι πολύ σημαντική για το μέλλον τους. Τα παιδιά είναι πολύ ευάλωτα σε αρνητικές εμπειρίες, όπως η κακοποίηση και η παραμέληση. 

Τα πρώτα χρόνια της ζωής τους τα παιδιά δεν μπορούν να μιλήσουν και να εκφράσουν όλα όσα τους συμβαίνουν. Για αυτό είναι ζωτικής σημασίας όσοι είναι κοντά στα παιδιά, όπως οι γονείς, οι φροντιστές να αναγνωρίζουν τα σημάδια της παιδικής κακοποίησης. 

Σημάδια κακοποίησης και παραμέλησης 

Η συμπεριφορά, η εμφάνιση και οι αλληλεπιδράσεις των μωρών και των μικρών παιδιών με τους άλλους παρέχουν σημαντικές πληροφορίες για τη ζωή τους και μπορεί να υποδηλώνουν ανησυχίες σχετικά με την ασφάλεια τους. Ωστόσο, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι τα σημάδια αυτά μπορεί να διαφέρουν από παιδί σε παιδί, ανάλογα με την ηλικία και το στάδιο ανάπτυξης τους, και την μορφή κακοποίησης που βιώνει. 

Είναι πιθανό ένα παιδί να βιώνει σεξουαλική, σωματική ή συναισθηματική κακοποίηση και παραμέληση. 

1. Συζητήσεις 

Αν ένα παιδί μπορεί να μιλήσει, μπορεί να σας πει πράγματα τα οποία θα κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου ότι κάτι ανησυχητικό συμβαίνει. Τα μικρά παιδιά είναι απίθανο να κάνουν μόνα τους κάποια αποκάλυψη. Είναι πιθανό να παρουσιάσουν μια εικόνα με τον καιρό. Για αυτό είναι σημαντικό να κρατάτε στο μυαλό σας όσα λένε τα παιδιά σας. 

Τα μικρά παιδιά ίσως:

• Να μιλούν για πράγματα που συμβαίνουν στο σπίτι πράγμα που μπορεί να δείχνει μια ανησυχία για την ασφάλεια τους. Για παράδειγμα, ότι μένουν μόνα σπίτι τους, ή με ξένους, ή οι γονείς είναι συνεχώς θυμωμένοι και φωνάζουν.
• Να μιλούν με τρόπο που να δείχνει τι τους συμβαίνει. Για παράδειγμα, μπορεί να χρησιμοποιούν σεξουαλικές εκφράσεις. 

2. Συμπεριφορά 

Ο τρόπος με τον οποίο συμπεριφέρονται τα παιδιά είναι σημαντικός για την επικοινωνία. Το αν οι συμπεριφορές είναι ανησυχητικές ή όχι εξαρτάται από την ηλικία και την κατάσταση του παιδιού.

Πιθανά σημάδια στα οποία πρέπει να δίνετε σημασία περιλαμβάνουν:

• Ξαφνικές αλλαγές στη συμπεριφορά
• Επιθετικότητα προς τα αλλά παιδιά ή στους ενήλικες
• Απομόνωση, άγχος ή ακραία συναισθήματα 

3. Υγεία και εμφάνιση 

Τα σημάδια από χτυπήματα και οι μώλωπες, τα βρώμικα ρούχα και η κούραση, η πείνα και οι αρρώστιες όλα μπορεί να είναι φυσιολογικά κομμάτια της ανάπτυξης. Ωστόσο, μερικές φορές κάποια μοτίβα μπορεί να αποτελούν ένδειξη ότι κάτι συμβαίνει στη ζωή του παιδιού. 

Πράγματα που είναι ανάγκη να προσέχετε περιλαμβάνουν:

• Μελανιές που δεν οφείλονται στο μπουσούλισμα, ή μώλωπες σε περίεργα σημεία στο σώμα
• Ασυνήθιστα ή ανεξήγητα σημάδια από δαγκωνιές ή κάψιμο 
• Ένα παιδί που συνεχώς είναι κουρασμένο 
• Ένα παιδί που είναι αδύνατο και συνεχώς ζητά φαγητό και τρώει καλά όταν έχει φαγητό 
• Κακή υγιεινή και βρομιά ή ακατάλληλα ρούχα 
• Επίμονες, επαναλαμβανόμενες λοιμώξεις, κρυολογήματα, ουρολοιμώξεις, ωτίτιδες, εξανθήματα 

4. Ανάπτυξη 

Κάθε παιδί μεγαλώνει με διαφορετικό ρυθμό, και τα παιδιά που έχουν επιπλέον ανάγκες, αναπηρίες ή θέματα υγείας μπορεί να έχουν διαφορετικό ρυθμό ανάπτυξης συγκριτικά με τους συνομηλίκους τους. Οι σημαντικές καθυστερήσεις στην ανάπτυξη μπορεί να οφείλονται σε ιατρικούς λόγους ή περιβαλλοντικούς παράγοντες ή συνδυασμό και των δύο. 

Αν οι βασικές ανάγκες ενός παιδιού δεν καλύπτονται αυτό έχει σημαντική επίδραση στην σωματική του ανάπτυξη. Τα ψυχικά τραύματα και οι αρνητικές εμπειρίες μπορεί να έχουν αρνητική επίδραση στην ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών. 

Τα παιδιά των οποίων οι ανάγκες δεν καλύπτονται εμφανίζουν τα εξής σημάδια: 

• Καθυστερούν να φτάσουν τα αναπτυξιακά ορόσημα όπως η ομιλία και η βάδιση 
• Εμφανίζουν θέματα στην ανάπτυξη όπως η καθυστέρηση στην εκμάθηση της τουαλέτας, η καθυστέρηση να τρώνε μόνα τους και να αλληλεπιδρούν με τα αλλά παιδιά 

5. Σχέση γονιών-παιδιού 

Είναι σημαντικό να παρατηρείτε τον τρόπο με τον οποίο τα παιδιά αλληλεπιδρούν με τους γονείς τους ή τους φροντιστές τους. Μπορεί να εμφανίζουν μοτίβα όπως:

• Παραμέληση των παιδιών
• Αδιαφορία για τα παιδιά
• Έλλειψη στοργής προς τα παιδιά 
• Δεν ανταποκρίνονται στις συναισθηματικές ανάγκες των παιδιών 
• Υποτιμούν τα παιδιά ή τους λένε ότι δεν είναι αρκετά καλά 

Η συναισθηματική σύνδεση ανάμεσα σε ένα παιδί και στους γονείς του είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη του. Μερικές καταστάσεις, όπως το πένθος ή οι εμπειρίες κακοποίησης και παραμέλησης, μπορεί να κάνουν την συναισθηματική σύνδεση ανάμεσα στο παιδί και στους γονείς μια πρόκληση. 

Η ανασφαλής προσκόλληση μπορεί να έχει τις εξής επιδράσεις σε ένα παιδί:

• Να φοβάται ή να αποφεύγει τους γονείς τους ή τους φροντιστές του
• Να νιώθει άγχος όταν μένει μόνο τους χωρίς τους φροντιστές του
• Να απορρίπτει την προσπάθεια των φροντιστών να το ηρεμήσουν
• Δεν νοιάζεται όταν ο φροντιστής φεύγει μακριά του
• Είναι παθητικό ή δεν ανταποκρίνεται στο φροντιστή 
• Δείχνει υπερβολική οικειότητα σε ανθρώπους που δεν γνωρίζει 

Μόνο ένας παιδοψυχίατρος ή παιδοψυχολόγος μπορεί να αξιολογήσει τον τύπο προσκόλλησης που έχει ένα παιδί. Ωστόσο, όλοι οι ενήλικες που δουλεύουν με παιδιά πρέπει να κατανοήσουν τον τύπο προσκόλλησης και πως μπορούν να βοηθήσουν τους γονείς να συντονιστούν με τις ανάγκες των παιδιών. 

6. Γονείς που αντιμετωπίζουν δυσκολίες 

Οι γονείς μπορεί να αντιμετωπίζουν δυσκολίες και αυτό κάνει ακόμη πιο δύσκολο να ανταποκριθούν στις ανάγκες των παιδιών τους. Είναι σημαντικό να γνωρίζετε τα σημάδια που δείχνουν ότι οι γονείς ή οι φροντιστές αντιμετωπίζουν δυσκολίες, ώστε να έχουν την υποστήριξη που χρειάζονται. 

Αν συνεργάζεστε με τους γονείς ή τους φροντιστές, σκεφτείτε την πιθανή επίδραση που μπορεί να έχουν στα παιδιά οι εξής περιπτώσεις:

• Θέματα ψυχικής υγείας
• Θέματα κατάχρησης ουσιών(εθισμοί)
• Ενδοοικογενειακή βία 

Αν δουλεύετε με μωρά και μικρά παιδιά, ίσως να παρατηρήσετε ότι συνεχώς ανησυχούν για την ασφάλεια τους όταν πηγαίνουν με τους γονείς στο σχολείο ή όταν έρχονται να τα παραλάβουν. 

Για παράδειγμα, οι φροντιστές ίσως:

• Καθυστερούν πάντα να έρθουν να πάρουν τα παιδιά τους 
• Στέλνουν πολλούς ανθρώπους για να παραλάβουν τα παιδιά 
• Εμφανίζονται κάτω από την επήρεια αλκοόλ και ουσιών όταν αφήνουν ή παίρνουν τα παιδιά από το σχολείο 
• Δεν εμφανίζονται στις συναντήσεις γονέων