Ο φόβος της μοναξιάς

Φόβος της Μοναξιάς

Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε το φόβο της μοναξιάς, την εικόνα ενός άδειου σπιτιού, τα άδεια σαββατοκύριακα. Ιδίως καθώς μεγαλώνει κανείς, νιώθει πιο έντονα το φόβο της μοναξιάς, το αν θα κάνει μια ουσιαστική σχέση στη ζωή του, οικογένεια, παιδιά. Όλα τα παραπάνω αποτελούν αγωνίες που όλοι τις γνωρίζουμε πολύ καλά. Αυτό που είναι λιγότερο κατανοητό και συχνά δεν αναφέρεται, είναι το υψηλό τίμημα που πληρώνει κάποιος που φοβάται τη μοναξιά.

Ο φόβος της μοναξιάς, ή όπως πιο συχνά αναφέρεται η φοβία του να μείνει κάποιος μόνος, είναι ίσως υπεύθυνη για τις περισσότερες δυστυχισμένες σχέσεις, την επιβράδυνση της ψυχολογικής εξέλιξης, την κλειστοφοβία και την ασφυξία στη σχέση: είναι χωρίς αμφιβολία ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που συμβάλλουν στην ανθρώπινη μιζέρια και οδηγεί στις πιο λανθασμένες αποφάσεις. Αν αντιλαμβανόμασταν το κόστος θα μπορούσαμε να σώσουμε τη ζωή μας.

Στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, κάτω από τον φόβο της μοναξιάς υπάρχουν ζητήματα χαμηλής αυτοπεποίθησης και αυτοεκτίμησης, μια βαθιά πεποίθηση ότι "δεν αξίζουμε". Συχνά αυτό συνδέεται με την παιδική ηλικία και τους γονείς μας, τραυματικές εμπειρίες και απαξιωτικές ή επικριτικές συμπεριφορές των γονιών.

Ο φόβος της μοναξιάς μπορεί να μας οδηγήσει σε διάφορες συμπεριφορές και καταστάσεις:

• Οι άνθρωποι που δεν αντέχουν τη μοναξιά κάνουν εύκολα λανθασμένες επιλογές σχετικά με τους ανθρώπους που έχουν στη ζωή τους. Δεν έχουν τις αντοχές να βρουν έναν άνθρωπο που θα πληρεί κάποια ποιοτικά κριτήρια, φέρονται αμυντικά και όχι με αυτοπεποίθηση. Νιώθουν πως δεν έχουν άλλη επιλογή από το να συμβιβαστούν και να δεχτούν τα πάντα. Συχνά λοιπόν βάζουν ακατάλληλους ή τοξικούς ανθρώπους στη ζωή τους, ανέχονται κακοποιητικές και τοξικές σχέσεις.
• Η συνύπαρξη με έναν άνθρωπο που δεν μας ταιριάζει μπορεί να ακούγεται αρχικά ως κάτι ανεκτό, αλλά τα προβλήματα και οι διαφορές εντείνονται και συσσωρεύονται με την πάροδο του χρόνου, και η κατάσταση συνήθως καταλήγει να είναι αδιέξοδη. Όταν η μοναξιά σας τρομοκρατεί, δεν έχετε τη δύναμη να διεκδικήσετε τις ανάγκες μέσα σε μια σχέση.

• Μετά από καιρό με τον λάθος σύντροφο, τείνετε να αναπτύσσετε μια επίκτητη αδυναμία: κάθε απροθυμία που είχατε πριν επιδεινώνεται, ακόμη και όταν αποκτάτε μεγαλύτερη εμπειρία του τι σημαίνει κακή παρέα. Στη δική σας άνετη αιχμαλωσία, η κατάσταση φαίνεται ακόμη πιο τρομακτική: δεν μπορείτε να φανταστείτε ακόμη και αν το ξέρετε πώς θα βάλετε πλυντήριο πιάτων μόνοι σας, πώς θα πάτε σε πάρτι μόνοι ή θα πάρετε την πρωτοβουλία να στείλετε δώρο για τα γενέθλια του ανιψιού σας, και αυτό συμβαίνει επειδή έχετε μάθει να χρησιμοποιείτε τον άλλο για να καλύψετε την αδυναμία σας. Ένας εργένης δεν έχει άλλη επιλογή από το να ξεπεράσει τα εμπόδια: αυτές οι ψυχές είναι γενναίες, παλεύουν ενάντια στην ιδιοσυγκρασία τους, πρέπει να μάθουν να περιποιούνται τον κήπο, να αντιμετωπίζουν σοβαρές καταστάσεις, να πηγαίνουν διακοπές στα βουνά, να γεμίζουν τα άδεια σαββατοκύριακα , να τηλεφωνούν στις μαμάδες τους ή να μαγειρεύουν, και να ενισχύουν την αντοχή τους και την ελευθερία τους  ενάντια στις κοινωνικές διακρίσεις.
• Για εκείνους που ζουν ελεύθεροι, υπάρχουν σταθερές και έντονες υπενθυμίσεις για όσα έχουν χάσει. Κάθε κοινωνική εκδήλωση και κάθε βόλτα σε πολυσύχναστους δρόμους μπορεί να σας θυμίζει το παρελθόν σας, και όλοι αυτοί οι άνθρωποι γύρω σας δεν γνωρίζουν πόσο τρομακτικό είναι να κοιμούνται μόνοι τους.
• Δεν είναι απλά οι άλλοι άνθρωποι που δεν θέλετε να γνωρίσετε, είναι επίσης ο εαυτός σας. Η συνεχής παρουσία παρέας σας εμποδίζει να κάνετε φίλους που θα έχετε επιλέξει συνειδητά και να εξερευνήσετε τα συναισθήματα και τις ιδέες σας με τρόπους που απαιτούν μοναξιά. Αποτυγχάνετε να αναπτύξετε την ταυτότητα σας. Οι εξωτερικοί διάλογοι αποτελούν αντιπερισπασμό αλλά ο ουσιαστικός διάλογος είναι αυτός που κάνετε με τον εαυτό σας. Δεν είναι ωφέλιμο να χρησιμοποιείτε ένα άλλον άνθρωπο για να σας αποσπά την προσοχή  κάθε φορά που προκύπτει ένα επώδυνο ή δυσάρεστο εσωτερικό θέμα. Καταλήγετε να μην μπορείτε να κατανοήσετε ή να νιώσετε τον εαυτό σας , προκύπτουν τόσο μεγάλα ερωτήματα για την καριέρα σας και το σκοπό σας στη ζωή που τα αγνοείτε, επειδή υπάρχει πάντα κάποιος άλλος για να διαχειριστεί την κατάσταση για εσάς.
• Το χειρότερο από όλα είναι να μην είστε ενεργοί μετά από λίγο καιρό. Συνηθίζετε στη μετριότητα. Δεν έχετε περιέργεια ή ανησυχία. Δεν τολμάτε ,όσο οι ελεύθεροι ,να προσεγγίσετε ξένους ανθρώπους και να διακινδυνεύσετε την περηφάνια σας. Σταματάτε να μαθαίνετε. Πιστεύετε ότι έχετε καλύψει όλες σας τις ανάγκες, αλλά δεν γνωρίζετε ποιες είναι πραγματικά αυτές οι ανάγκες. Δημιουργείτε θεωρίες συνομωσίας έναντι της αβεβαιότητας, της καινοτομίας και της ροής της ζωής.

Για να ξεκινήσετε να βελτιώνετε όλα αυτά, τα οποία προέρχονται από τον ολέθριο φόβο του να μείνετε μόνοι, πρέπει να μάθετε από μικρή ηλικία ότι το να είναι κάποιος μόνος είναι κάτι φυσιολογικό και δεν σημαίνει ότι κάνετε κάτι λάθος, αλλά δείχνετε υπομονή μέχρι να ικανοποιηθούν όλα όσα ψάχνετε. Αλλά ακόμη και αν αυτό δεν συμβεί υπάρχει επιλογή, δεν είναι ανάγκη να τιμωρείστε.