Αποφθέγματα του Νίκου Καζαντζάκη

Αποφθέγματα του Νίκου Καζαντζάκη

Ο Νίκος Καζαντζάκης (18 Φεβρουαρίου 1883 – 26 Οκτωβρίου 1957) είναι ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες συγγραφείς, ο οποίος φημίζεται για τα μυθιστορήματά του. Έχει αναγνωριστεί ως ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες. Ο Καζαντζάκης έκανε τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Σορβόννη, στο Παρίσι, από όπου πήρε και το διδακτορικό του δίπλωμα στη φιλοσοφία το 1909. Ωστόσο, ήταν ένας εξαίρετος μυθιστοριογράφος με παγκόσμια αναγνώριση. Επηρεάστηκε βαθιά από το έργο του Φρίντριχ Νίτσε.

Κάποια από τα πιο γνωστά έργα του περιλαμβάνουν τα “Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά” (1946), “Ο Χριστός ξανασταυρώνεται” (1948), “Ο Καπετάν Μιχάλης” (1950), “Αναφορά στον Γκρέκο” (1961), “Ο τελευταίος πειρασμός” (1951). Ο Ιησούς Χριστός αποτέλεσε ένα επαναλαμβανόμενο θέμα σε πολλά από τα έργα του. Τα έργα του Καζαντζάκη έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και προτάθηκαν για το Βραβείο Νόμπελ στη Λογοτεχνία 9 φορές, αλλά τελικά δεν το πήρε. Τα έργα του αποτελούν πραγματικούς θησαυρούς σοφίας και αποφθεγμάτων.

Αποφθέγματα Νίκου Καζαντζάκη

Κάποιες από τις πιο γνωστές φράσεις του Καζαντζάκη είναι οι εξής:

1. Δεν ελπίζω τίποτα. Δεν φοβάμαι τίποτα. Είμαι ελεύθερος.
2. Μια αστραπή η ζωή μας... μα προλαβαίνουμε.
3. Ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ό,τι δεν ποθήσαμε αρκετά.
4. Έχεις τα πινέλα, έχεις τα χρώματα, ζωγράφισε τον παράδεισο και μπες μέσα.
5. Ν’ αγαπάς την ευθύνη. Να λες εγώ, εγώ μονάχος μου θα σώσω τον κόσμο. Αν χαθεί, εγώ θα φταίω.
6. Η πέτρα, το σίδερο, το ατσάλι δεν αντέχουν. Ο άνθρωπος αντέχει.
7. Ερχόμαστε από μια σκοτεινή άβυσσο· καταλήγουμε σε μια σκοτεινή άβυσσο· το μεταξύ φωτεινό διάστημα το λέμε Ζωή.
8. Αν μπορείς κοίταξε τον φόβο κατάματα και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει.
9. Δεν τον φοβάμαι το Θεό, αυτός καταλαβαίνει και συγχωράει. Τους ανθρώπους φοβάμαι. Αυτοί δεν καταλαβαίνουν και δε συγχωρούν.
10. Είπα στη αμυγδαλιά: «Αδερφή, μίλησέ μου για το Θεό». Κι η αμυγδαλιά άνθισε.
11. Η ευτυχία είναι πράγμα απλό —ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας. Τίποτα άλλο.
12. Αν δεν φτάσει ο άνθρωπος στην άκρη του γκρεμού, δεν βγάζει στην πλάτη του φτερούγες να πετάξει.
13. Η στερνή, η πιο ιερή μορφή θεωρίας είναι η πράξη.
14. Τι θα πει ευτυχία; Να ζεις όλες τις δυστυχίες. Τι θα πει φως; Να κοιτάς με αθόλωτο μάτι όλα τα σκοτάδια.
15. Δεν υπάρχει βαρύτερη τιμωρία από τούτη, να απαντάς στην κακία με καλοσύνη.
16. Να πεθαίνεις κάθε μέρα. Να γεννιέσαι κάθε μέρα. Ν’ αρνιέσαι ό,τι έχεις κάθε μέρα.
17. Ένας δρόμος, ένας μονάχα οδηγεί στο Θεό, ο ανήφορος.
18. Τα τετραθέμελα του κόσμου τούτου: ψωμί, κρασί, φωτιά, γυναίκα.
19. Αν μπορείς, κοίταξε τον φόβο κατάματα και ο φόβος θα φοβηθεί και θα φύγει.
20. Ότι επιθυμείς να το φωνάζεις δυνατά, αγρίμι να γίνεσαι. Δεν ταιριάζει η μετριότητα με τη λαχτάρα.

Αποφθέγματα για τη ζωή

21. Φτάσε όπου δεν μπορείς!
22. Το μεγαλύτερο ταξίδι μας το κάνουμε με την ψυχή μας.
23. Αξιοπρέπεια δεν είναι στο να κατέχω τιμές, αλλά στο να τις αξίζω.
24. Ποιο είναι πάνω από τα λόγια; Η πράξη. Ποιο είναι πάνω από την πράξη; Η σιωπή.
25. Η αιωνιότητα είναι ποιότητα, δεν είναι ποσότητα, αυτό είναι το μεγάλο, πολύ απλό μυστικό.
26. Ε ,κακομοίρη άνθρωπε, μπορείς να μετακινήσεις βουνά, να κάμεις θάματα, κι εσύ να βουλιάζεις στην κοπριά, στην τεμπελιά και στην απιστία! Θεό έχεις μέσα σου, Θεό κουβαλάς και δεν το ξέρεις – το μαθαίνεις μονάχα την ώρα που πεθαίνεις, μα 'ναι πολύ αργά.
27. Αγάπα τον άνθρωπο γιατί είσαι εσύ…
28. Μην καταδέχεσαι να ρωτάς: "Θα νικήσουμε; Θα νικηθούμε;". Πολέμα!
29. Δεν υπάρχουν ιδέες, υπάρχουν μονάχα άνθρωποι που κουβαλούν τις ιδέες, κι αυτές παίρνουν το μπόι του ανθρώπου που τις κουβαλάει.
30. Η ευτυχία απάνω στη γη είναι κομμένη στο μπόι του ανθρώπου. Δεν είναι σπάνιο πουλί να το κυνηγούμε πότε στον ουρανό, πότε στο μυαλό μας. Η ευτυχία είναι ένα κατοικίδιο πουλί στην αυλή μας.
31. Ο άνθρωπος βιάζεται, ο Θεός δε βιάζεται.
32. Δε με νοιάζει ο θάνατος. Με νοιάζει η φθορά· αυτή εξευτελίζει τον άνθρωπο. Αυτήν πρέπει να νικήσω…
33. Το ψέμα είναι ανανδρία.
34. Όλα μάταια, και μόνο η πράξη, σαν το κρασί, μας ξεγελάει και μας σηκώνει λίγο.
35. Τι με ρωτάς για την καρδιά του αμαρτωλού; Εγώ κατέχω την καρδιά του ενάρετου, κι είναι όλοι οι δαιμόνοι μέσα.
36. Σωτηρία θα πει να λυτρωθείς απ’ όλους τους σωτήρες· αυτή ‘ναι η ανώτατη λευτεριά, η πιο αψηλή, όπου με δυσκολία αναπνέει ο άνθρωπος. Αντέχεις;
37. Όσο υπάρχουν παιδιά που πεινούν, Θεός δεν υπάρχει.
38. Τούτο μόνο ξέρω: Είμαι γεμάτος πληγές και στέκομαι όρθιος.
39. Εφόσον δεν μπορούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα, ας αλλάξουμε τα μάτια που τη βλέπουν.
40.  Όλα σε αυτό τον κόσμο έχουν ένα κρυφό μήνυμα.

Αποφθέγματα για την αγάπη 

41. Τι είναι η αγάπη; Δεν είναι συμπόνια μήτε καλοσύνη. Στη συμπόνια είναι δύο. Αυτός που δίνει και αυτός που δέχεται. Μα στην αγάπη είναι ένας. Σμίγουν δυο και γίνονται ένα. Δεν ξεχωρίζουν. Το εγώ και το εσύ αφανίζονται. Αγαπώ θα πει χάνομαι.
42. Μπορείς να κάνεις θαύματα αν μείνεις συγκεντρωμένος σε ένα πράγμα.
43. Η φυγή δεν είναι νίκη, τ’ όνειρο είναι τεμπελιά, και μόνο το έργο μπορεί να χορτάσει την ψυχή και να σώσει τον κόσμο.
44. Εγώ κοιτάζω κάθε στιγμή το θάνατο· τον κοιτάζω και δε φοβούμαι· όμως και ποτέ, ποτέ δε λέω: Μου αρέσει. Όχι, δε μου αρέσει καθόλου! Δεν υπογράφω!
45. Έκανα υπομονή. Ετοίμαζα μέσα μου κρυφά χωρίς να το υποψιάζομαι, τη μέρα που θα βγάλω φτερά και θα φύγω.
46. Μέσα από τα ερείπια, λοιπόν ανοίγει η ψυχή καινούργιο δρόμο.
47. Θέλει ανυπότακτη καρδιά η ελευθερία.
48. Η αξία του ανθρώπου δεν είναι στη νίκη, αλλά στον αγώνα για τη νίκη.
49. Και όσοι φεύγουν, να μείνουν κατά βάθος ήθελαν και όσοι μένουν το φευγιό έχουν στην καρδιά τους.
50. Η λύση πάντα βρίσκεται μπροστά, ποτέ πίσω.
51. Όταν πιστεύουμε με πάθος σε κάτι ανύπαρκτο, τελικά το δημιουργούμε.
52. Φτάσε όπου δεν μπορείς παιδί μου! Μην ντραπείς αν έπαιξες καλά και έχασες. Να ντραπείς αν έπαιξες κακά και κέρδισες.
53. Είδα κάποτε μια μέλισσα πνιγμένη μέσα στο μέλι και κατάλαβα.
54. Υπάρχει στον κόσμο τούτον ένας μυστικός νόμος – αν δεν υπήρχε, ο κόσμος θα ‘ταν από χιλιάδες χρόνια χαμένος – σκληρός κι απαραβίαστος: το κακό πάντα στην αρχή θριαμβεύει και πάντα στο τέλος νικάται.