Παραψυχολογία

Παραψυχολογία

Όταν ακούμε τον όρο παραψυχολογία, έρχονται στο μυαλό μας πολλές σκέψεις. Σε αντίθεση με τις δημοφιλείς πεποιθήσεις, η παραψυχολογία δεν περιλαμβάνει τη μελέτη οτιδήποτε παράξενου. Πολλοί από εμάς έχουμε την εσφαλμένη αντίληψη ότι η παραψυχολογία είναι η μελέτη του ¨παραφυσικού”, αλλά η παραψυχολογία δεν έχει να κάνει με μαγεία και φαντάσματα. 

Τι είναι η παραψυχολογία; 

Η παραψυχολογία μελετά διάφορα ψυχικά ή ασυνήθιστα φαινόμενα μέσω επιστημονικής και ακαδημαϊκής έρευνας. Ασχολείται με γεγονότα που σχετίζονται με την Εξωαισθητηριακή Αντίληψη και αλλά αινιγματικά φαινόμενα. Τα ψυχικά φαινόμενα, τα οποία είναι στο επίκεντρο της παραψυχολογίας αναφέρονται στην ικανότητα να διεισδύει κανείς στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής και να την εμπλουτίζει με πνευματικές εμπειρίες. 

Η παραψυχολογία μελετά φαινόμενα που ανήκουν σε τρεις κατηγορίες: την εξωαισθητηριακή αντίληψη, την αλληλεπίδραση νου και ύλης, και την ζωή μετά το θάνατο. Σήμερα, οι περισσότεροι επιστήμονες αναγνωρίζουν την παραψυχολογία ως ψευδοεπιστήμη. 

Πολλοί άνθρωποι όταν έχουν έντονο άγχος και ανεπίλυτα προβλήματα ψάχνουν να βρουν βοήθεια οπουδήποτε. Δεν είναι ασυνήθιστο να στρέφονται σε έναν αστρολόγο ή έναν ψυχολόγο. 

Ποια φαινόμενα μελετά η παραψυχολογία; 

1. Διαίσθηση 

Η διαίσθηση αναφέρεται στην εσωτερική φωνή που μας προειδοποιεί για την εμφάνιση οτιδήποτε ασυνήθιστου. Αυτό το φαινόμενο είναι γενικά παροδικό, αν κάποιος αρχίζει να το εκλογικεύει ή να αγνοεί την παρουσία του, το αίσθημα της επίγνωσης εξαφανίζεται. Είναι ένα φαινόμενο που περιλαμβάνει την περίπλοκη ικανότητα πρόβλεψης μελλοντικών γεγονότων. Οι άνθρωποι με αυτή την ικανότητα ισχυρίζονται ότι μπορούν να προβλέψουν γεγονότα. 

2. Εξωαισθητηριακή αντίληψη και τηλεπάθεια 

Η εξωαισθητηριακή αντίληψη είναι γνωστή ως έκτη αίσθηση, είναι η ικανότητα ενός ατόμου να γνωρίζει τις σκέψεις ενός αλλού ή να μπορεί να διαβάσει το μυαλό του. Αν και αυτό το φαινόμενο έχει μελετηθεί από τους παραψυχολόγους, είναι ένα αμφιλεγόμενο θέμα και δεν έχει εξηγηθεί επιστημονικά, ακόμη. Είναι ένα ενδιαφέρον φαινόμενο, καθώς πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι κάποιοι έχουν την δυνατότητα να επικοινωνούν με το μυαλό χωρίς να χρησιμοποιούν συμβατικές μεθόδους μετάδοσης πληροφοριών. 

3. Τηλεκίνηση και εξωσωματικές εμπειρίες 

Τα άτομα που ισχυρίζονται ότι έχουν τέτοιες εμπειρίες, υποτίθεται ότι χειρίζονται ή μετακινούν αντικείμενα, όπως το να λυγίζουν ένα κουτάλι ή να σηκώνουν βαριά έπιπλα. Αυτό δεν έχει επιστημονική εξήγηση, ωστόσο η παραψυχολογία μελετά την ύπαρξη αυτών των φαινομένων, και η σύγχρονη παραψυχολογία μελετά αυτή την αλληλεπίδραση μυαλού και ύλης. Αυτή η εμπειρία συχνά κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν ότι δεν είναι στο σώμα τους και μπορούν να βλέπουν το περιβάλλον από μια εξωτερική οπτική γωνία. Αυτά συχνά συνδέονται με αλλοιωμένη συνείδηση που συμβαίνει κατα τη διάρκεια των ονείρων ή όταν κάποιος είναι κοντά στο θάνατο. 

Ιστορία της παραψυχολογίας 

Η προέλευση της παραψυχολογίας έχει τις ρίζες της στο 19ο αιώνα, όταν κάποιες χώρες της Δύσης άρχισαν να μελετούν την εξωαισθητηριακή αντίληψη και αλλά φαινόμενα όπως η τηλεπάθεια. Ο φιλόσοφος Max Dessoir, ήταν ο πρώτος που χρησιμοποίησε τον όρο παραψυχολογία. 

Ο J.B. Rhine ειναι γνωστός ως ο πατέρας της σύγχρονης παραψυχολογίας, που συνέβαλε στην ανάπτυξη αυτού του πεδίου. Διεξήγαγε ένα πείραμα με ζάρια και κάρτες τα οποία είχαν πέντε διαφορετικά σημάδια πάνω τους. Οι συμμετέχοντες κάθισαν πίσω από μια οθόνη και  παρατηρούσαν τρεις φωτογραφίες, καθώς δεν μπορούσαν να δουν σε ποια φωτογραφία εστίαζαν, έκαναν πολλές λανθασμένες εικασίες και μετά από αρκετές δοκιμές έκαναν πιο ακριβείς εικασίες από το αναμενόμενο. Αυτό το πείραμα οδήγησε στην εμπειρική και επιστημονική μελέτη του πεδίου της παραψυχολογίας. 

Πειραματικές μέθοδοι που χρησιμοποιούνται στην παραψυχολογία 

Οι παραψυχολόγοι χρησιμοποιούν πολλές μεθόδους για να εξερευνήσουν τα ψυχικά φαινόμενα, τα οποία περιλαμβάνουν αλληλεπίδραση ανάμεσα στον άνθρωπο και στο περιβάλλον. 

• Κάρτες Zener: χρησιμοποιήθηκαν πρώτη φορά στο πείραμα του Rhine. Οι κάρτες Zener χρησιμοποιούνται για τη μελέτη της τηλεπάθειας και της διορατικότητας. Συνήθως βοηθούν στη μελέτη της εξωαισθητηριακής αντίληψης. 
• Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα: μετά την ίδρυση του συλλόγου Παραψυχολογίας στην Αμερική το 1957, η μελέτη στράφηκε σε πιο παραδοσιακές μεθόδους για την κατανόηση της ηλεκτρικής δραστηριότητας του εγκεφάλου στη διάρκεια της εξωαισθητηριακής αντίληψης.  Το ηλεκτροεγκεφαλογράφημα είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται ευρέως στο πεδίο της σύγχρονης παραψυχολογίας. 

Διάφορες ανάμεσα στην ψυχολογία και στην παραψυχολογία 

• Η ψυχολογία είναι ένα επιστημονικό πεδίο που εξερευνά τις πτυχές της ανθρώπινης συμπεριφοράς. Η παραψυχολογία αποκαλύπτει τις ανεξήγητες πτυχές του ανθρώπινου νου.
• Η ψυχολογία βασίζεται σε επιστημονικές θεωρίες , μελέτες και πειράματα. Η επανάληψη στον τομέα της παραψυχολογίας δεν είναι εφικτή, πράγμα που την κάνει αμφισβητήσιμη. 
• Στην ψυχολογία υπάρχουν θεωρίες που βοηθούν στη διαχείριση θεμάτων όπως το άγχος, η κατάθλιψη, ή αλλά θέματα συμπεριφοράς, πράγμα που δείχνει τις συναισθηματικές, κοινωνικές και συμπεριφορικές πτυχές των ανθρώπων. Από την άλλη πλευρά η παραψυχολογία ασχολείται με ψυχικά παράδοξα όπως η τηλεπάθεια, η εξωαισθητηριακή αντίληψη. 
• Η ψυχολογία επικεντρώνεται στην αντιμετώπιση των θεμάτων που βιώνουν οι άνθρωποι. Ενώ η παραψυχολογία επικεντρώνεται στις μη συμβατικές πτυχές της ανθρώπινης ψυχής. 

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν εσφαλμένα ότι η παραψυχολογία είναι κομμάτι της ψυχολογίας, αλλά είναι σημαντικό να πούμε ότι υπάρχουν τεράστιες διάφορες ανάμεσα τους. 

Παραψυχολογία και ανάγκη για βεβαιότητα 

Η αβεβαιότητα είναι αναπόφευκτο κομμάτι της ζωής μας, αν και πολλοί δυσκολεύονται να το αποδεχτούν. Είτε πρόκειται  για πολιτικές αλλαγές, οικονομική αστάθεια ή προσωπικά θέματα, η αβεβαιότητα μπορεί να προκαλεί άγχος και ανησυχία. Αλλά γιατί επιθυμούμε τόσο πολύ τον έλεγχο; Και πώς μπορούμε να μάθουμε να αγκαλιάζουμε το άγνωστο αντί να το φοβόμαστε; 

Ο εγκέφαλός μας είναι προγραμματισμένος για την προβλεψιμότητα. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι η αβεβαιότητα ενεργοποιεί την αμυγδαλή, το τμήμα του εγκεφάλου που είναι  υπεύθυνο για το φόβο και το άγχος. Όταν δεν ξέρουμε τι να περιμένουμε, το μυαλό μας το αντιλαμβάνεται αυτό ως απειλή, πράγμα που οδηγεί στο στρες και στο μηρυκασμό  των σκέψεων. Για αυτό αποζητάμε τον έλεγχο , είτε αφορά την ρουτίνα, την οργάνωση, την επιβεβαίωση. Ωστόσο, σε ένα κόσμο που συνεχώς αλλάζει, είναι ανάγκη να μάθουμε να αποδεχόμαστε το άγνωστο για την ψυχική μας υγεία. 

Η επίδραση της αβεβαιότητας στην ψυχική υγεία 

Ο κόσμος μας αλλάζει συνεχώς. Αυτό πολλές φορές οδηγεί σε συναισθήματα αστάθειας. Αν αυτά τα συναισθήματα δεν αντιμετωπιστούν, τότε η χρόνια αβεβαιότητα μπορεί να οδηγεί σε:

• Άγχος: η συνεχής ανησυχία για το μέλλον μπορεί να παρεμβαίνει στην καθημερινότητα.
• Δυσκολία στη λήψη αποφάσεων: ο φόβος ότι μπορεί να πάρετε λάθος απόφαση μπορεί να οδηγεί στην αναβλητικότητα και στην στασιμότητα.
• Burnout: η συνεχής ανάγκη για έλεγχο ολωτν των πτυχών της ζωής μπορεί να γίνει εξουθενωτική.
• Πίεση στις σχέσεις: το άγχος για την αβεβαιότητα μπορεί να οδηγεί σε συγκρούσεις με τους αγαπημένους σας.
• Μειωμένη παραγωγικότητα: η υπερανάλυση για κάθε απόφαση μπορεί να υπονομεύει την πρόοδο και την προσωπική εξέλιξη. 

Γιατί δυσκολευόμαστε να αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν;  

Ως άνθρωποι ψάχνουμε συνεχώς μοτίβα και αποζητάμε την προβλεψιμότητα. Αυτή η ανάγκη για έλεγχο είναι ένα εξελικτικό πλεονέκτημα, που βοηθούσε τους προγόνους μας να επιβιώσουν από τους κινδύνους. Ωστόσο, στη σύγχρονη κοινωνία, αυτό το πλεονέκτημα οδηγεί σε επιπλέον στρες. Θέλουμε να έχουμε τον έλεγχο επειδή: 

• Φοβόμαστε το άγνωστο και τα πιθανά αρνητικά αποτελέσματα.
• Πιστεύουμε ότι όταν ελέγχουμε μια κατάσταση μπορούμε να αποτρέψουμε να συμβούν άσχημα πράγματα.
• Συνδέουμε τον έλεγχο με την επιτυχία και τη σταθερότητα.
• Δυσκολευόμαστε με τα τραύματα του παρελθόντος που μας έκαναν να νιώθουμε αδύναμοι. 

Αν και αυτές οι αντιδράσεις είναι φυσιολογικές, κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Όταν μαθαίνουμε να αφήνουμε πίσω μας τα πράγματα, τότε μπορούμε να αντιμετωπίσουμε καλύτερα το άγνωστο και να αναπτύξουμε την ψυχική μας ανθεκτικότητα.