Μητέρα νάρκισσος

Μητέρα νάρκισσος

Οι γυναίκες νάρκισσοι είναι πολύ λιγότερες από τους άνδρες. Στην πραγματικότητα, το 75% των νάρκισσων είναι άνδρες. Ωστόσο, πρόσφατες μελέτες έδειξαν ότι όλο και περισσότερες γυναίκες είναι κρυφοί νάρκισσοι. Ο κρυφός ναρκισσισμός μιας μητέρας, έχει πολλές αρνητικές συνέπειες στα παιδιά της. Ποια είναι όμως τα χαρακτηριστικά μας μητέρας νάρκισσου;

1.Απαξιώνει τα παιδιά της

Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά μιας μητέρας νάρκισσου είναι ότι απαξιώνει ή μειώνει τα παιδιά της. Αν έχει δύο παιδιά, χρησιμοποιεί το ένα παιδί ως αποδιοπομπαίο τράγο και το άλλο ως το τέλειο παιδί. Αυτή η στάση όμως δημιουργεί ανταγωνισμό στο μυαλό του παιδιού που έχει ελαττώματα. Προσπαθεί απεγνωσμένα να ευχαριστήσει τη μητέρα του , πράγμα το οποίο είναι αδύνατο να συμβεί. Στο μεταξύ, η μητέρα δείχνει όλη της την προσοχή στο "τέλειο" παιδί της και καθημερινά το επαινεί. Έτσι η μητέρα νάρκισσος αφήνει το αποτύπωμά της στην ενήλικη ζωή του παιδιού της, το οποίο νιώθει ότι δεν είναι ποτέ αρκετά καλό και συγκρίνει τον εαυτό του με τους άλλους.

2.Έχει δύο πρόσωπα

Μια μητέρα νάρκισσος μπορεί να έχει δύο πρόσωπα. Τι σημαίνει όμως αυτό πρακτικά; Σημαίνει ότι η μητέρα μπορεί να δείχνει αγάπη στο παιδί της μπροστά σε άλλους, αλλά όταν η πόρτα του σπιτιού κλείνει να συμβαίνει το αντίθετο. Επιδεικνύει τα παιδιά της, και μετά τα τιμωρεί για μικρά πράγματα. Μερικές φορές μεταβιβάζει τα καθήκοντά της ως μητέρα σε άλλους ανθρώπους και κανείς δεν είναι κοντά της για να δει το αληθινό της πρόσωπο.

3.Χρησιμοποιεί το gashlighting

Ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορεί να κάνει μια μητέρα νάρκισσος είναι να ακυρώνει τα συναισθήματα του παιδιού της και να το κάνει να νιώθει ότι είναι τρελό. Αυτή η μητέρα κάνει άσχημα πράγματα και κατηγορεί τα παιδιά για τις πράξεις της.

Δεν δίνει καμία αξία στα συναισθήματα και στις ανησυχίες του παιδιού της. Η μητέρα νάρκισσος δεν δείχνει καθόλου συμπόνια και κατανόηση. Αν συμβεί κάτι που είναι ολοφάνερα λάθος της, καταφεύγει στο gashlighting για να υπερασπιστεί τον εαυτό της.

4.Τα παιδιά είναι κομμάτι της προσωπικότητάς της

Τα παιδιά μιας μητέρας νάρκισσου δεν αποτελούν ξεχωριστές οντότητες στα μάτια της. Είναι απλά κομμάτι του εαυτού της, και υπό τον έλεγχό της. Ντύνει τα παιδιά της με συγκεκριμένο τρόπο σύμφωνα με τις δικές της προτιμήσεις, διαφορετικά θα έχει μια φήμη που δεν επιθυμεί.

Δημόσια καυχιέται για τα παιδιά της, αλλά στο σπίτι τα πιέζει να γίνουν καλύτερα, τους λέει να χάσουν βάρος ή να ντύνονται καλύτερα. Τα παιδιά είναι κτήμα της ή προέκταση του εαυτού της και για αυτό πρέπει να αντιπροσωπεύουν την ίδια.

5.Ξεπερνά τα όρια

Η κρυφή εκδοχή της μητέρας νάρκισσου είναι αυτή που δημιουργεί περίεργα όρια με τα παιδιά της. Αυτά τα όρια είναι εξαιρετικά ενοχλητικά κάποιες φορές. Αν μια μητέρα νάρκισσος έχει μια κόρη που αναπτύσσεται και ωριμάζει, τότε η μητέρα ανταγωνίζεται την κόρη σε θέματα ομορφιάς. Μπορεί να μιμείται το ντύσιμο της κόρης της και να θέλει να κλέψει τους συντρόφους της ή να τους αποπλανήσει. Ξεπερνά αυτά τα όρια επειδή έχει επίγνωση ότι μεγαλώνει και το παιδί της θα είναι πάντα πιο νέο από αυτή.

6.Τα υλικά αγαθά είναι πιο σημαντικά από τα παιδιά της

Μια μητέρα νάρκισσος βρίσκει μεγαλύτερη ευχαρίστηση όταν βάζει τον εαυτό της πάνω από τις ανάγκες των παιδιών της. Για παράδειγμα, μπορεί να προτιμά να αγοράζει καινούργια ρούχα για τον εαυτό της αντί για τα παιδιά της, ακόμη και αν χρειάζονται ρούχα για το σχολείο.

Είναι εγωίστρια και δεν νοιάζεται για τα παιδιά της. Θα τους αγοράσει όσο λιγότερα πράγματα μπορεί και θα κάνει επίδειξη στους άλλους για τα καινούργια της ρούχα.

7.Δεν σέβεται την ιδιωτικότητα των παιδιών της

Μια μητέρα νάρκισσος πάντα ξεπερνά τα όρια σχετικά με την ιδιωτικότητα του παιδιού της. Φυσικά, κάθε μαμά χρειάζεται να ελέγχει τι κάνει το παιδί της, αλλά όχι συνέχεια. Μερικές φορές είναι καλύτερο τα παιδιά να μένουν μόνα τους. Μια ανθυγιεινή σχέση ανάμεσα στη μητέρα και στο παιδί οδηγεί σε ανθυγιεινές σχέσεις στην ενήλικη ζωή του.

Πώς επηρεάζει μια μητέρα νάρκισσος τα παιδιά της;

Τα παιδιά είναι πολύ ευαίσθητα στα συναισθήματα των άλλων

Όταν ένα παιδί μεγαλώνει με μια μητέρα νάρκισσο δεν ξέρει πως θα αντιδράσει έτσι είναι πολύ προσεκτικό στις κινήσεις του και συνεχώς κάνει προσπάθεια να κατανοήσει τα συναισθήματα των άλλων. Με αυτό τον τρόπο όμως το παιδί είναι πιο ευαίσθητο, είναι πιο πιθανό να σκεφτεί ότι "η μαμά μου φέρεται άσχημα", για αυτό είναι καλό να μάθω να το αποφεύγω αυτό πριν συμβεί, έτσι το παιδί γίνεται όσο πιο αόρατο μπορεί ή προσπαθεί συνεχώς να ευχαριστεί τη μαμά του.

Αυτές οι τραυματικές εμπειρίες είναι τόσο βαθιές, που επηρεάζουν τις σχέσεις με τους άλλους. Όμως αυτό επηρεάζει την υγεία μακροπρόθεσμα. Όταν ένα παιδί έχει μάθει να ζει έτσι σε όλη του τη ζωή, δεν κατανοεί την εξουθένωση που βιώνει.

Έλλειψη συναισθηματικής νοημοσύνης

Σίγουρα μπορεί να σκεφτείτε, πώς είναι δυνατόν να κατανοεί κάποιος τα συναισθήματα των άλλων αλλά να μην έχει συναισθηματική νοημοσύνη; Αυτό συμβαίνει γιατί στην άλλη πλευρά της εξίσωσης της συναισθηματικής νοημοσύνης είναι η επίγνωση των συναισθημάτων μας και η ικανότητα να φροντίζουμε τον εαυτό μας.

Δυστυχώς, ένα παιδί που έχει μεγαλώσει με μια μητέρα νάρκισσο, μια ψυχρή συναισθηματικά μητέρα, έχει μάθει να υποβαθμίζει τα δικά του συναισθήματα. Όταν η μητέρα ακυρώνει τα συναισθήματα του παιδιού και χρησιμοποιεί το gashlighting, τότε το παιδί μαθαίνει ότι ο καλύτερος τρόπος για να επιβιώσει είναι να μην νιώθει τίποτα. Αντίθετα , προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι δεν είναι κακό να μην έχεις συναισθήματα. Και για να μείνει θετικό ακολουθεί την τοξική θετικότητα.

Όλοι μας γεννιόμαστε με μια έμφυτη αίσθηση για το τι είναι σωστό και τι είναι λάθος, το ένστικτό μας το λέει. Αλλά επειδή ένα παιδί μαθαίνει να σιωπά για να επιβιώσει, δεν μπορεί να καταλάβει πότε το σώμα του ουρλιάζει για να το προειδοποιήσει για τους τοξικούς ανθρώπους.

Ντροπή και ενοχές

Όταν κάποιος έχει  ενσυναίσθηση για τους άλλους και νιώθει ότι η μαμά του έχει τους λόγους της που συμπεριφέρεται με αυτό τον τρόπο, ο μόνο τρόπος για να διατηρήσει τα υψηλά αποθέματα ενσυναίσθησης για τους άλλους είναι να εξαφανίσει κάθε ψήγμα ενσυναίσθησης για τον εαυτό του.

Σαν παιδιά, ο πιο εύκολος τρόπος να ελέγχουμε τις καταστάσεις είναι να κατηγορούμε τον εαυτό μας. Αν δείτε τις κατηγορίες προς τον εαυτό σας σαν ένα μυ, τότε στην ενηλικίωση σας αυτός ο μυς θα έχει γίνει τεράστιος.

Θα νιώθετε ενοχές για όσα κάνετε και όσα δεν κάνετε. Όμως ο κάθε άνθρωπος, βιώνει διάφορα συναισθήματα, κάνει λάθη. Εσείς όμως κατηγορείτε τον εαυτό σας και για τα λάθη των άλλων. Και ντρέπεστε για τον εαυτό σας επειδή τον βλέπετε σαν κακό άτομο.

Έλλειψη υγιών ορίων

Τα παιδιά που μεγαλώνουν με μητέρες νάρκισσους συχνά έχουν φτωχά όρια. Ενώ τα υψηλά πρότυπα είναι ο κανόνας τα όρια είναι ανύπαρκτα. Και από τη στιγμή που δεν υπάρχουν όρια , δεν μπορεί κάποιος να αναγνωρίσει  πότε αυτά παραβιάζονται. Και ακόμη και όταν αισθάνεστε ότι κάτι πάει στραβά, λέτε στον εαυτό σας ότι είναι υπερβολικά ευαίσθητος. Κάνετε ουσιαστικά gashlighting στον εαυτό σας. Βαθιά μέσα σας πιστεύετε ότι τα όρια δεν είναι κάτι επιτρεπτό για εσάς. Δίνετε συνεχώς στους άλλους, λύνετε τα προβλήματά τους και αυτό είναι πολύ πιο εύκολο από το να φροντίζετε τον εαυτό σας.

Το τραύμα οδηγεί σε επαναλαμβανόμενους καταναγκασμούς

Ένα ψυχικό τραύμα που παραμένει ανεπίλυτο έχει ως αποτέλεσμα ο εγκέφαλος να επανέρχεται σε παρόμοιες καταστάσεις ώστε να επιλύσει το αρχικό του τραύμα. Επειδή όμως αυτό συμβαίνει ασυνείδητα, ο εγκέφαλος οδηγεί στην επανάληψη των ίδιων μοτίβων με αυτά της μαμάς. Και φυσικά, τόσο τοξικές καταστάσεις σημαίνουν ότι το τραύμα δεν θα επιλυθεί ποτέ μόνο του, αντίθετα θα γίνεται πιο ισχυρό. Η επανάληψη αυτής της κατάστασης μοιάζει να μην έχει τέλος. Μαθαίνετε την αβοηθητότητα και πιστεύετε ότι έτσι θα είναι η ζωή σας.

Επειδή αυτό συμβαίνει ασυνείδητα, μπαίνετε ξανά σε τέτοιες σχέσεις. Το τραυματισμένο παιδί μέσα σας πιστεύει, "Αν δουλέψω σκληρότερα αυτή τη φορά, τα πράγματα θα είναι διαφορετικά."

Ανασφαλής προσκόλληση

Η προσκόλληση είναι ο τρόπος με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε και ανταποκρινόμαστε στην οικειότητα στις σχέσεις. Αν και γενετικοί παράγοντες και άλλες εμπειρίες της ζωής παίζουν ρόλο στην προσκόλληση, ο τρόπος με τον οποίο μας συμπεριφέρονται οι γονείς μας είναι κύριος παράγοντας στον τρόπο προσκόλλησης.

Ένα παιδί που μεγαλώνει με μια μητέρα νάρκισσο, αναπτύσσει ανασφαλή προσκόλληση. Αν έχετε αγχώδη προσκόλληση, θα νιώθετε το φόβο ότι ο σύντροφός σας δεν θέλει να είναι κοντά σα και θα συμπεριφέρεστε αρνητικά. Μπορεί να ξεσπάτε και μετά να νιώθετε χειρότερα. Ή να θέλετε να προστατεύσετε την ανεξαρτησία σας με κάθε κόστος και να κρατάτε σε απόσταση τους άλλους. Όμως αυτές οι συμπεριφορές είναι καταστροφικές για την οικειότητα επειδή η αποφευκτική προσκόλληση σας κάνει να παρερμηνεύετε την συμπεριφορά των ανθρώπων γύρω σας.