Ψυχανάλυση
Η ψυχανάλυση είναι μια ψυχοθεραπευτική προσέγγιση που επιδιώκει να ανακαλύψει και να κατανοήσει αυτό που ο Φρόιντ αποκαλούσε "ασυνείδητο μυαλό". Έχει μια καθαρτική εμπειρία που μπορεί να βοηθήσει το άτομο και να «θεραπευτεί». Η ψυχανάλυση χρησιμοποιείται συχνά για τη θεραπεία της κατάθλιψης και των διαταραχών άγχους. Μερικοί ισχυρίζονται ότι η ψυχανάλυση έχει περιορισμένο πεδίο εφαρμογής, και ότι περιορίζεται στις ιδέες που προκύπτουν από τις θεωρίες του Φρόιντ, της Κλάιν και άλλων διανοούμενων που αφορούσαν κυρίως τις επιπτώσεις των εμπειριών σε πολύ νεαρή ηλικία. Ωστόσο, υπάρχουν πολλές άλλες ψυχαναλυτικές προσεγγίσεις οι οποίες βλέπουν με πιο ευρύ τρόπο τις εμπειρίες που μας επηρεάζουν.
Πώς εξελίχθηκε η ψυχανάλυση;
Αν και η ψυχανάλυση έχει τις ρίζες της στη δουλειά του Φρόιντ, εξελίχθηκε από τις μελέτες του Γιουνγκ και την αναλυτική ψυχολογία. Υπάρχουν πολλές σχολές όπως η φαινομενολογική και η υπαρξιακή. Η ψυχανάλυση επίσης βασίζεται στην φιλοσοφία. Πολλές ιδέες που εφαρμόζονται πρακτικά στην ψυχανάλυση περιλαμβάνουν σκέψεις φιλοσόφων όπως ο Πλάτωνας και ο Νίτσε.
Ποιος είναι ο σκοπός της ψυχανάλυσης;
Ο σκοπός της ψυχανάλυσης είναι να απελευθερώσει τα καταπιεσμένα συναισθήματα και εμπειρίες, δηλαδή να κάνει το ασυνείδητο συνειδητό. Έχει μια καθαρτική εμπειρία που μπορεί να βοηθήσει το άτομο και να «θεραπευτεί». Η ψυχανάλυση χρησιμοποιείται συχνά για τη θεραπεία της κατάθλιψης και των διαταραχών άγχους.
Πως γίνεται η ψυχανάλυση;
Στην ψυχανάλυση ο ψυχοθεραπευτής δουλεύει με τις σκέψεις και τις εμπειρίες του θεραπευόμενου για να τον βοηθήσει να μπορέσει να κατανοήσει τι ακριβώς αισθάνεται σε βαθύτερο επίπεδο, και πως αυτά τα συναισθήματα προκαλούν τις τρέχουσες δυσκολίες. Ο αναλυτής είναι συνήθως ουδέτερος, αποκαλύπτοντας πολύ λίγα για τον εαυτό του, ώστε ο θεραπευόμενος να έχει την άνεση να δουλέψει το ασυνείδητο χωρίς παρεμβολές. Ο ψυχαναλυτής χρησιμοποιεί διάφορες τεχνικές για να βοηθήσει τον θεραπευόμενο να αναπτύξει τη συνειδητότητά του, συμπεριλαμβανομένων των γλωσσικών ολισθημάτων (σαρδάμ), του ελεύθερου συνειρμού (ένας ασθενής μιλά για οτιδήποτε έρχεται στο μυαλό του χωρίς λογοκρισία), των ονείρων, της μεταβίβασης και της αντιμεταβίβασης.
Ο ελεύθερος συνειρμός μπορεί να μην αποδειχθεί βοηθητικός αν ο θεραπευόμενος παρουσιάζει αντίσταση και είναι απρόθυμος να πει τι σκέφτεται. Από την άλλη πλευρά, η όποια μορφή αντίστασης (π.χ. μια υπερβολικά μεγάλη παύση) συχνά παρέχει μια ισχυρή ένδειξη ότι ο πελάτης πλησιάζει σε κάποια σημαντική έννοια και ότι απαιτείται περαιτέρω εξέταση από το θεραπευτή.
Ποιος είναι ο σκοπός της ψυχανάλυσης;
Ο σκοπός της ψυχανάλυσης είναι να απελευθερώσει τα καταπιεσμένα συναισθήματα και εμπειρίες, δηλαδή να κάνει το ασυνείδητο συνειδητό.