Η ρευματοειδής αρθρίτιδα προκαλεί χρόνια φλεγμονή και επηρεάζει περισσότερες από μια αρθρώσεις. Σε μερικούς ανθρώπους, η κατάσταση είναι αρκετά σοβαρή. Κάποιες φορές μπορεί να οδηγεί σε βλάβες σε πολλά συστήματα του σώματος, όπως το δέρμα, τα μάτια, οι πνεύμονες, η καρδιά και τα αγγεία.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα, είναι ουσιαστικά ένα αυτοάνοσο νόσημα. Είναι μια κατάσταση στην οποία το ίδιο το ανοσοποιητικό σύστημα, λανθασμένα, κάνει επίθεση στους ιστούς του σώματος.
Σε αντίθεση με την βλάβη που προκαλεί η οστεοαρθρίτιδα, η ρευματοειδής αρθρίτιδα επηρεάζει την επένδυση των αρθρώσεων, προκαλεί πόνο και οίδημα που τελικά οδηγούν στην καταστροφή των οστών και στην παραμόρφωση των αρθρώσεων.
Η φλεγμονή που παρατηρείται στη ρευματοειδή αρθρίτιδα μπορεί να προκαλεί βλάβη και σε άλλα τμήματα του σώματος. Αν και με τα σύγχρονα φάρμακα, η θεραπεία έχει αλλάξει δραματικά, η σοβαρή ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να προκαλεί σοβαρά προβλήματα.
Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
Τα πρώιμα σημάδια της ρευματοειδούς αρθρίτιδας επηρεάζουν τις μικρότερες αρθρώσεις αρχικά, ειδικά τις αρθρώσεις στα δάχτυλα των χεριών και των ποδιών.
Η εξέλιξη της νόσου, οδηγεί στην εξάπλωση των συμπτωμάτων στους καρπούς, στα γόνατα, στους αστραγάλους, στους αγκώνες , στους γοφούς και στους ώμους. Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα συμπτώματα επηρεάζουν τις ίδιες αρθρώσεις και στις δύο πλευρές του σώματος.
Περίπου το 40% των ανθρώπων που έχουν ρευματοειδή αρθρίτιδα επίσης έχουν συμπτώματα που δεν επηρεάζουν τις αρθρώσεις. Οι περιοχές που επηρεάζει περιλαμβάνουν:
Τα συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας μπορεί να ποικίλουν σε σοβαρότητα και να εμφανίζουν εξάρσεις και υφέσεις, όπου το οίδημα και ο πόνος υποχωρούν ή εξαφανίζονται, και με την πάροδο του χρόνου η ρευματοειδής αρθρίτιδα μπορεί να προκαλεί παραμόρφωση και μετατόπιση των αρθρώσεων.
Ο κάθε άνθρωπος με ρευματοειδή αρθρίτιδα μπορεί να έχει διαφορετικά συμπτώματα. Αλλά πολλοί άνθρωποι νιώθουν κόπωση. Είναι εξουθενωτικό κάποιος να ζει με χρόνιο πόνο. Η κόπωση κάνει ακόμη πιο δύσκολη τη διαχείριση του πόνου. Είναι πολύ σημαντικό οι ασθενείς να προσέχουν τον εαυτό τους και να ξεκουράζονται.
Τα συμπτώματα δεν διαφέρουν πολύ από τα τυπικά συμπτώματα της ρευματοειδούς αρθρίτιδας. Όλοι οι ασθενείς εμφανίζουν εξάρσεις και υφέσεις. Σε μια έξαρση τα συμπτώματα είναι έντονα, ωστόσο με την κατάλληλη θεραπεία οι περίοδοι ύφεσης διαρκούν περισσότερο. Το άγχος, οι μεταβολές του καιρού, συγκεκριμένες τροφές και λοιμώξεις μπορεί να οδηγούν σε έξαρση των συμπτωμάτων.
Αν και δεν μπορεί κάποιος να αποτρέψει μια έξαρση, μπορεί να κάνει πράγματα για την καλύτερη αντιμετώπισή της. Καλό είναι οι ασθενείς να καταγράφουν καθημερινά τα συμπτώματά τους, μαζί με όσα συμβαίνουν στη ζωή τους σε ένα ημερολόγιο.
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι ένα αυτοάνοσο νόσημα. Φυσιολογικά, το ανοσοποιητικό μας σύστημα προστατεύει το σώμα μας από τις λοιμώξεις και τα νοσήματα. Στην ρευματοειδή αρθρίτιδα, το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στους υγιείς ιστούς των αρθρώσεων. Μπορεί να προκαλεί και άλλα ιατρικά θέματα στην καρδιά, στους πνεύμονες, στα νεύρα, στα μάτια και στο δέρμα.
Δεν είναι ξεκάθαρη η αιτία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας, αν και μπορεί να έχει γενετική βάση. Αν και τα γονίδια δεν μπορούν να προκαλούν άμεσα ρευματοειδή αρθρίτιδα , μπορεί να αυξάνουν τις πιθανότητες αντίδρασης σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως οι λοιμώξεις με συγκεκριμένα βακτήρια και ιούς, και έτσι να προκαλούν την νόσο.
Οι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο της ρευματοειδούς αρθρίτιδας περιλαμβάνουν:
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα αυξάνει τον κίνδυνο για:
Ωστόσο υπάρχουν και κάποιες σπάνιες επιπλοκές, όπως το λέμφωμα, μια μορφή καρκίνου στο λεμφικό σύστημα.
Η διάγνωση είναι αποτέλεσμα της αξιολόγησης των συμπτωμάτων και των εργαστηριακών εξετάσεων, σύμφωνα λοιπόν με τα στοιχεία, για την διάγνωσης της ρευματοειδούς αρθρίτιδας πρέπει να υπάρχουν τα εξής:
Η βλάβη στις αρθρώσεις γενικά συμβαίνει στα δύο πρώτα χρόνια της διάγνωσης, για αυτό είναι σημαντικό να υπάρχει παρακολούθηση από ρευματολόγο. Η θεραπεία της ρευματοειδούς αρθρίτιδας συμβάλλει στην πρόληψη των μακροχρόνιων επιδράσεων της. Επίσης, η κύρια θεραπεία περιλαμβάνει φαρμακευτική αγωγή (μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα –NSAIDs, αντιρευματικά φάρμακα), αλλαγές στον τρόπο ζωής, και χειρουργείο. Ανάλογα με την ηλικία, το φύλο και την υγεία του ασθενή θα σχεδιαστεί και η κατάλληλη θεραπεία. Φυσικά, η διαχείριση του άγχους με τη βοήθεια της ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑΣ είναι πολύ σημαντική για την ανακούφιση των συμπτωμάτων. Επιπλέον, ο ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ έχει αποδεδειγμένα αποτελέσματα στην μείωση του πόνου στις αρθρώσεις. Θεραπεία ρευματοειδούς αρθρίτιδας