Λουμπάγκο

Λουμπάγκο

Στις μέρες μας περνάμε πολύ χρόνο καθισμένοι σε μια καρέκλα στο γραφείο ή στον καναπέ του σπιτιού μας παρακολουθώντας τηλεόραση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να υποφέρουμε από πόνους στη μέση ή λουμπάγκο. Το λουμπάγκο είναι ένας όρος που χρησιμοποιούν οι γιατροί για να περιγράψουν έναν  αριθμό διαφορετικών συμπτωμάτων που ξεκινούν με τον πόνο στους μύες της μέσης.

Το λουμπάγκο επηρεάζει το 80% των ανθρώπων στο Δυτικό κόσμο. Συνήθως σχετίζεται με την υπερβολική χρήση των αρθρώσεων στη μέση αλλά επίσης μπορεί να προκαλείται από την ρευματοειδή αρθρίτιδα και άλλες φλεγμονώδεις καταστάσεις.

Η ιστορία πίσω από το λουμπάγκο

Το λουμπάγκο είναι ένας άλλος όρος για τον πόνο στη μέση ή την οσφυαλγία. Ο όρος έκανε την εμφάνισή του το 1600 και έγινε πιο δημοφιλής το 1960 και το 1970.

Ο όρος λουμπάγκο είναι λατινικής προέλευσης, και προκύπτει από το lumbus που σημαίνει οσφυϊκή μοίρα. Το λουμπάγκο σημαίνει “αδυναμία στην οσφυϊκή μοίρα ή στη μέση”.

Ο πόνος στη μέση είναι ένα φαινόμενο της εποχής μας, λόγω του καθιστικού τρόπου ζωής. Ωστόσο, το γεγονός ότι το λουμπάγκο περιγράφηκε το 1600 δείχνει ότι και οι πρόγονοι μας είχαν θέματα με την μέση τους.

Ωστόσο, εκείνες τις εποχές το πρόβλημα δεν ήταν η καθιστική ζωή ή η κακή στάση του σώματος, αλλά οι καταστάσεις όπως η αρθρίτιδα.

Τι είναι το λουμπάγκο;

Το λουμπάγκο είναι τυπικά ένα οξύ επεισόδιο οσφυαλγίας (ένας ήπιος ως σοβαρός πόνος στη μέση). Οι περισσότεροι άνθρωποι νιώθουν έντονο πόνο κοντά στη σπονδυλική τους στήλη, ο οποίος μπορεί να κινείται προς τα έξω και να προκαλεί κράμπες στους γλουτούς, στη βουβωνική χώρα και στους μηρούς. Σε άλλες περιπτώσεις, οι κράμπες μπορεί να φτάνουν μέχρι τον αυχένα και τους ώμους, και να προκαλούν αίσθηση ακαμψίας. Αυτό συμβαίνει επειδή οι μύες στη μέση συσπώνται, προκαλούν συστολή , με αποτέλεσμα την πίεση στο σώμα και την παρεμπόδιση της ελεύθερης κίνησης. Το λουμπάγκο μπορεί να κάνει την εμφάνισή του σποραδικά, και ενώ κάποιος δεν έχει καμία ενόχληση να εμφανίζει ξαφνικά πόνο ο οποίος χρειάζεται μερικές εβδομάδες για να υποχωρήσει. Ποια είναι όμως τα συμπτώματα και οι αιτίες του λουμπάγκο;

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος στη μέση ή στην οσφυϊκή περιοχή της σπονδυλικής στήλης. Επίσης, μπορεί να προκαλεί μυϊκές συσπάσεις και δυσκαμψία στη μέση με αποτέλεσμα να παρεμβαίνει στις φυσιολογικές δραστηριότητες της καθημερινότητας και στην κίνηση. Μερικές φορές αυτός ο πόνος περιγράφεται ως πίεση στη μέση.

Άλλα συμπτώματα περιλαμβάνουν τον πόνο που φτάνει στο ένα ή και στα δύο πόδια. Όταν αυτό συμβαίνει, δείχνει ότι κάποιο νεύρο είναι ερεθισμένο ή “πιασμένο” μια κατάσταση γνωστή ως ισχιαλγία.

Αν ο πόνος στη μέση είναι έντονος και έχετε τα ακόλουθα συμπτώματα καλό είναι να μιλήσετε με το γιατρό σας:

• Πυρετό
• Φλεγμονή ή οίδημα στο πόδι ή στη μέση
• Κακή διάθεση
• Ακράτεια ούρων
• Αίμα στα ούρα

Ποιες είναι οι αιτίες που προκαλούν λουμπάγκο;

Όπως και σε κάθε άλλο πρόβλημα, έτσι και στον πόνο στη μέση, η αιτία για το λουμπάγκο δεν είναι πάντα προφανής ή εύκολο να αναγνωριστεί , ακόμη και μετά από ιατρικές εξετάσεις.

Η οσφυϊκή περιοχή ή η μέση, στηρίζει ένα μεγάλο μέρος του βάρους του σώματος, και το κάνει, ενώ επιτρέπει σε μεγάλο βαθμό την ελεύθερη κίνηση στη μέση μας. Αυτές  οι δυνάμεις μπορεί μερικές φορές να είναι μεγαλύτερες από αυτές που αντέχουν οι μύες, οι τένοντες και οι σύνδεσμοι. Συχνά, το λουμπάγκο είναι αποτέλεσμα κάποιου μηχανικού προβλήματος στις αρθρώσεις και στους μύες στη μέση μας. Αυτό βασικά σημαίνει ότι υπάρχει κάποια μορφή δυσλειτουργίας στον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν οι αρθρώσεις στην περιοχή, με αποτέλεσμα τη φλεγμονή και τον πόνο.

Μερικές φορές, το λουμπάγκο μπορεί να προκύπτει από την φυσιολογική φθορά των αρθρώσεων στη μέση ή λόγω κάποιας μορφής εκφυλισμού στην επιφάνεια των αρθρώσεων λόγω της υπερλειτουργίας τους. Αυτό μερικές φορές αναφέρεται ως ρευματισμός και είναι πιο πιθανό να συμβεί στους ηλικιωμένους ανθρώπους.

Εκτός όμως από τις ανατομικές αιτίες, πολύ συχνά το λουμπάγκο συνδέεται πολύ συχνά με την κατάθλιψη και το στρες (μπορείτε να κάνετε και το κατάθλιψη τεστ για μια πρώτη εκτίμηση).

Άλλες αιτίες λιγότερο συχνές περιλαμβάνουν την ρευματοειδή αρθρίτιδα, τις παθήσεις τον οστών και τον καρκίνο.

Οξύ και χρόνιο λουμπάγκο

Ανάλογα με το πόσο διαρκούν τα συμπτώματα, το λουμπάγκο μπορεί να είναι οξύ ή χρόνιο. Γενικά, ισχύουν τα εξής:

• Το οξύ λουμπάγκο διαρκεί λιγότερο από έξι εβδομάδες.
• Το υπο-οξύ λουμπάγκο διαρκεί έξι εβδομάδες ως τρεις μήνες.
• Το χρόνιο λουμπάγκο διαρκεί περισσότερο από τρεις μήνες.

Θεραπεία για το λουμπάγκο

Η θεραπεία για το λουμπάγκο ποικίλει ανάλογα με την αιτία και την σοβαρότητα της κάθε περίπτωσης. Ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψή του είναι να παραμένει κάποιος σωματικά δραστήριος και να κάνει τακτικά διατάσεις. Με αυτό τον τρόπο μπορεί να διατηρεί τους μύες στη μέση υγιείς, και να μειώνει τις πιθανότητες για σπασμούς. Οι ασκήσεις στο κορμό του σώματος, η σωστή θέση του σώματος, και οι συχνές διατάσεις συμβάλλουν στην αποτροπή του λουμπάγκο. Όταν ο πόνος είναι σε φάση έξαρσης, οι γιατροί μπορεί να προτείνουν κάποια παυσίπονα και στεροειδή που βοηθούν στην ανακούφιση του πόνου. Επίσης, μπορεί ο ασθενής να χρησιμοποιεί παγοκύστη ή θερμοφόρα για την χαλάρωση των μυών, και να πρέπει να αλλάξει καρέκλα στο γραφείο του ώστε να μην νιώθει πίεση στη μέση.

Το λουμπάγκο είναι ένα συχνό πρόβλημα σε όλες τις ηλικίες. Στις περισσότερες περιπτώσεις, είναι μια προσωρινή κατάσταση που υποχωρεί με σωστή άσκηση και διατάσεις, αλλά για όσους ο πόνος δεν υποχωρεί μπορεί να χρειαστούν θεραπευτικές παρεμβάσεις.

Η θεραπεία για το λουμπάγκο συνήθως περιλαμβάνει μη-στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ) και μυοχαλαρωτικά, όπως για παράδειγμα το Algofren, το Voltaren (υπάρχει και ενέσιμη μορφή), Mesulid, Buscopan, κα).  Συχνά για παράδειγμα γίνονται συνδυασμένες ενέσεις Voltaren και Buscopan στην οξεία φάση της οσφυαλγίας. Εναλλακτικά, υπάρχουν διάφορες φυτικές κρέμες και ομοιοπαθητικά φάρμακα για την ανακούφιση του πόνου.

Τι μπορώ να κάνω για την βελτίωση των συμπτωμάτων;

Αν υποφέρετε από λουμπάγκο μπορεί να σας βοηθήσουν τα εξής:

• Τακτική ήπια άσκηση όπως το περπάτημα, το κολύμπι, οι διατάσεις.
• Αποφυγή μεταφοράς βαριών αντικειμένων.
• Βελτίωση της στάσης του σώματος.