Το συναισθηματικό ή ψυχολογικό τραύμα είναι πολλά περισσότερα από τον απλό ορισμό του μετατραυματικού στρες (PTSD) και έχει πολλές εκφάνσεις.
Η αναγνώριση ενός ψυχικού τραύματος έχει αλλάξει ραγδαία τα τελευταία χρόνια. Αρχικά, η επιστημονική κοινότητα μιλούσε για “ψυχικό τραύμα” μόνο σε στρατιώτες που γυρνούσαν από ένα πόλεμο. Πλέον όμως η έννοια του ψυχικού τραύματος έχει διευρυνθεί ακόμη περισσότερο. Πρόσφατες μελέτες ανακάλυψαν ότι το συναισθηματικό τραύμα μπορεί να είναι αποτέλεσμα διαφόρων γεγονότων, μικρότερων ή μεγαλύτερων, όπως ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, ο χωρισμός από μια σημαντική σχέση, μια εξευτελιστική εμπειρία, μια απειλητική για τη ζωή εμπειρία ή νόσος ή κάποια αναπηρία και άλλες επώδυνες καταστάσεις. Ο όρος έχει πλέον διερυνθεί περισσότερο και ο όρος συναισθηματικό ή ψυχολογικό τραύμα άρχισε να περιλαμβάνει την σωματική και σεξουαλική κακοποίηση των γυναικών και των παιδιών.
Τα τραυματικά γεγονότα μπορεί να προκαλέσουν σοβαρό συναισθηματικό βάρος, ακόμη και αν δεν περιλαμβάνουν σωματική βλάβη.
Ένα συναισθηματικό τραύμα περιέχει τρία κοινά στοιχεία:
Δεν είναι το γεγονός από μόνο του αυτό που καθορίζει αν κάτι θα είναι τραυματικό για κάποιον, αλλά η εμπειρία και η ερμηνεία του ατόμου για το γεγονός. Και δεν είναι προβλέψιμο πως ένα άτομο θα αντιδράσει σε ένα συγκεκριμένο γεγονός. Για παράδειγμα, κάποιος που προσπαθεί να ελέγχει τα συναισθήματά του και όλα όσα συμβαίνουν γύρω του, θα ήταν έκπληξη – ακόμη και ντροπή- να πάθει ένα ατύχημα ή να χάσει την δουλειά του.
Ο εγκέφαλος μας αποτελείται από τρία κυρίως μέρη:
Η ανάπτυξη της τεχνολογίας στην απεικόνιση του εγκεφάλου έδωσε τη δυνατότητα στους επιστήμονες να παρατηρήσουν τον εγκέφαλο όταν λειτουργεί, χωρίς να περιμένουν την αυτοψία. Αυτές οι απεικονίσεις δείχνουν ότι ένα τραύμα πραγματικά αλλάζει τη δομή και τη λειτουργία του εγκεφάλου, στο σημείο που τμήματα του εγκεφάλου συγκλίνουν και επικοινωνούν. Ένα σημαντικό εύρημα είναι ότι ο εγκέφαλος των ανθρώπων με αναπτυξιακά προβλήματα, προβλήματα μάθησης και κοινωνικά προβλήματα που σχετίζονται με την συναισθηματική νοημοσύνη, έχει παρόμοια δομή και λειτουργικές ανωμαλίες όπως στο μετατραυματικό στρες PTSD.
Θα μπορούσε κάποιος να πει πως το τραύμα είναι στρες εκτός ελέγχου. Το στρες απορυθμίζει το νευρικό μας σύστημα –αλλά μόνο για ένα σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα. Μέσα σε μερικές μέρες ή εβδομάδες, το νευρικό σύστημα ηρεμεί και επανέρχεται στην αρχική του κατάσταση. Όμως αυτή η επιστροφή στην φυσιολογική κατάσταση δεν είναι ο κανόνας όταν κάποιος τραυματίζεται ψυχικά. Η διαφορά ανάμεσα στο στρες και το συναισθηματικό τραύμα διακρίνεται αν κάποιος δει τα αποτελέσματα -πόσο έχει επηρεάσει αυτό το γεγονός τη ζωή του, τις σχέσεις του και τη λειτουργικότητά του. Το τραυματικό στρες μπορεί να ξεχωρίσει από το τυπικό στρες από τα εξής:
Αν μπορέσουμε να μιλήσουμε για το στρες σε ανθρώπους που νοιάζονται για εμάς και ανταποκριθούν επαρκώς, και αν επανέλθει η ισορροπία μετά από ένα δύσκολο γεγονός, βρισκόμαστε στα όρια του στρες. Αν όμως παραλύουμε λόγω έντονων συναισθημάτων, βιώνουμε ένα συναισθηματικό τραύμα-ακόμη και αν δεν είναι συνειδητό το στρες που βιώνουμε.
Το ψυχολογικό τραύμα μπορεί να προέλθει από γεγονότα που αναγνωρίζουμε ως τραυματικά και περιλαμβάνουν:
Άλλες πιθανές πηγές ψυχολογικού τραύματος συχνά περιλαμβάνουν:
Επιπλέον, τραυματικό στρες στην παιδική ηλικία που επηρεάζει αναπτυξιακά τον εγκέφαλο προκαλείται από ανεπαρκείς φροντίδα και κακή σχέση με τους γονείς-φροντιστή. Οι πηγές αυτού του αναπτυξιακού τραύματος περιλαμβάνουν:
Ορισμένα τραύματα (θάνατος γονιού, σεξουαλική κακοποίηση) κάνουν πολύ πιο ευάλωτο το άτομο σε μελλοντικά τραυματικά γεγονότα και στην εμφάνιση ψυχικών διαταραχών.
Δεν υπάρχει ξεκάθαρη απάντηση σε αυτή την ερώτηση, αλλά είναι πιθανό ότι ένας ή περισσότεροι παράγοντες συμβάλλουν σε αυτό, όπως:
Ο οποιοσδήποτε μπορεί να υποστεί ένα ψυχικό τραύμα. Ακόμα και οι ψυχοθεραπευτές που ασχολούνται με τα τραύματα, ή άλλοι άνθρωποι που βρίσκονται κοντά σε ένα άτομο με ψυχικό τραύμα, μπορεί να εμφανίσουν συμπτώματα “αντιπροσωπευτικά” ή “δευτερεύοντα” ενός τραύματος. Τα συμπτώματα δεν είναι σημάδι αδυναμίας. Τα συμπτώματα πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψη και να ακολουθούνται τα βήματα για την σωστή επούλωση.
Όπως συμβαίνει και με τις σωματικές νόσους, ο χρόνος ανάρρωσης από ένα ψυχικό τραύμα εξαρτάται από το κάθε άτομο. Ωστόσο ακόμα και λίγες συνεδρίες EMDR μπορούν να είναι εξαιρετικά βοηθητικές.
Υπάρχουν συμπτώματα που παρατηρούνται μετά από ένα τραυματικό γεγονός. Μερικές φορές βέβαια εμφανίζονται καθυστερημένα, για μήνες ή ακόμη και χρόνια μετά το γεγονός. Πολύ συχνά οι άνθρωποι δεν σχετίζουν τα συμπτώματα με το τραυματικό γεγονός. Τα ακόλουθα είναι συμπτώματα ενός άλυτου ψυχικού τραύματος:
Τα ακόλουθα συμπτώματα ενός συναισθηματικού τραύματος συνδέονται συχνά με ένα σοβαρό και αναπάντεχο γεγονός, όπως μια φυσική καταστροφή, ένας πόλεμος, ένας βιασμός, μια επίθεση, ένα έγκλημα, ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα ή η συντριβή ενός αεροπλάνου ή η παιδική κακοποίηση. Τα υπερβολικά συμπτώματα μπορεί επίσης να συμβαίνουν στο πλαίσιο μιας καθυστερημένης αντίδρασης στο τραυματικό γεγονός.
Ακόμη και αν ένα ψυχικό τραύμα δεν έχει αναγνωριστεί μπορεί να δημιουργήσει δυσκολίες στην ζωή ενός ατόμου. Ένας τρόπος αναγνώρισης ενός ψυχικού τραύματος είναι να σκεφτούμε τα πρώτα χρόνια της ζωής πριν ξεκινήσουμε να μιλάμε, στα προβλήματα που μπορεί να αντιμετωπίζουν τα παιδιά. Αυτό μπορεί να δικαιολογεί μια δυσλειτουργία στη δομή του εγκεφάλου.
Με την πάροδο του χρόνου, ακόμη και χωρίς την βοήθεια ενός ψυχοθεραπευτή, τα συμπτώματα ενός ψυχικού τραύματος γενικά υποχωρούν και η φυσιολογική λειτουργία επανέρχεται σταδιακά. Ωστόσο, ακόμη και μετά από πολύ καιρό, μερικές φορές τα συμπτώματα δεν φεύγουν. Ή μπορεί να φαίνεται ότι υποχώρησαν, αλλά να βγαίνουν ξανά στην επιφάνεια μετά από ένα απλούστερο αγχωτικό γεγονός. Όταν η καθημερινότητα ενός ατόμου ή οι επιλογές του επηρεάζονται, η διαταραχή μετατραυματικού στρες μπορεί να είναι πρόβλημα, και να απαιτείται η βοήθεια ενός ψυχοθεραπευτή.
Η κλασική προσέγγιση της θεραπείας του ψυχικού τραύματος περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία, που αλλάζει τον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς, και απευαισθητοποίηση για την μείωση του τραυματικού στρες. Αυτές οι προσεγγίσεις δεν χρειάζονται επιστημονικές πληροφορίες, και έχουν σημαντικό βαθμό επιτυχίας.Οι σύγχρονες ανακαλύψεις στην θεραπεία του τραύματος, περιλαμβάνουν μορφές ψυχοθεραπείας και σωματικές θεραπείες. Αυτές οι θεραπείες επικεντρώνονται στην ψυχολογία και στη λειτουργία του νευρικού συστήματος.Το κύριο συστατικό παραμένει η ψυχοθεραπεία.
Το EMDR εφαρμόζεται από ψυχοθεραπευτές που έχουν ειδική εκπαίδευση σε αυτή τη μέθοδο. Το EMDR είναι μια ταχεία και αποτελεσματική θεραπευτική μέθοδος. Συνδυάζει ένα εύρος θεραπευτικών προσεγγίσεων με την κίνηση των ματιών ή άλλης μορφής ρυθμικής διέγερσης, όπως το χτύπημα στα χέρια ή οι ήχοι, και βοηθά τον εγκέφαλο να ανατρέξει και να επεξεργαστεί τραυματικά γεγονότα.
Το EMDR είναι πολύ αποτελεσματικό με τα ψυχικά τραύματα, είτε πρόκειται για ένα μεμονωμένο γεγονός, είτε για επαναλαμβανόμενα (πχ κακοποίηση, bullying). Μπορεί να βοηθήσει ακόμα και εκεί που δεν υπάρχουν αναμνήσεις ή πολύ λίγα στοιχεία, και βοηθά στην εξισορρόπηση όλων των πτυχών της ζωής ενός ατόμου. Συμπληρωματικά η ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ και η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ μπορούν να σας βοηθήσουν να επεξεργαστείτε τα τραυματικά βιώματα και να προχωρήσετε τη ζωή σας.