Σύνδρομο Άσπεργκερ

Σύνδρομο Άσπεργκερ

Το σύνδρομο Άσπεργκερ είναι μια αναπτυξιακή διαταραχή στο φάσμα του αυτισμού. Προκαλεί δυσκολία στην κοινωνική αλληλεπίδραση και χαρακτηρίζεται από επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές και αδέξιες κινήσεις.

Συμπτώματα συνδρόμου Άσπεργκερ

Τα κοινωνικά συμπτώματα και τα συμπεριφορικά συμπτώματα μπορεί να ξεκινήσουν από την νηπιακή ηλικία. Χαρακτηριστικές διαφορές παρατηρούνται στην κοινωνική ανάπτυξη, αλλά αυτές οι αλλαγές είναι δύσκολο να αναγνωριστούν στα νήπια και ίσως να οφείλονται σε κάποια άλλη κατάσταση ή να μην θεωρούνται μη φυσιολογικές. Οι περισσότερες περιπτώσεις συνδρόμου Άσπεργκερ αναγνωρίζονται στη σχολική ηλικία ή σε μεγαλύτερη ηλικία. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι η μέση ηλικία της διάγνωσης είναι τα 11 έτη. Μερικά συμπτώματα του συνδρόμου είναι:

• Η έλλειψη κοινωνικής αντίληψης
• Η έλλειψη ενδιαφέροντος για κοινωνικοποίηση και δημιουργία φιλικών σχέσεων
• Η δυσκολία στη διατήρηση φιλιών
• Η αδυναμία έκφρασης των σκέψεων, των συναισθημάτων
• Τα άτομα κοιτούν προσεκτικά ή αποφεύγουν την επαφή με τα μάτια
• Τα άτομα δεν αλλάζουν συχνά εκφράσεις στο πρόσωπο ή κάνουν πολύ έντονες εκφράσεις
• Δεν χρησιμοποιούν ή δεν κατανοούν τις χειρονομίες
• Η αδυναμία αντίληψης της μη-λεκτικής επικοινωνίας
• Δεν σέβονται τα προσωπικά όρια
• Η ευαισθησία στους ήχους, στο άγγιγμα, στις οσμές, στις γεύσεις ή στα οπτικά ερεθίσματα
• Η υπερβολική προσκόλληση στη ρουτίνα
• Η επανάληψη συγκεκριμένων κινήσεων όπως το χτύπημα ή το κούνημα των χεριών

Ένα ακόμη χαρακτηριστικό του συνδρόμου Άσπεργκερ είναι η παρουσία επιμονής ή εμμονής σε συγκεκριμένα θέματα (όπως τα αυτοκίνητα ή τα τρένα ή ακόμη και η ηλεκτρική σκούπα),τα οποία δεν ενδιαφέρουν και πολύ τους άλλους.

• Αυτά τα ενδιαφέρονται είναι ασυνήθιστα επίμονα όταν συγκρίνονται με τα ενδιαφέροντα άλλων παιδιών.
• Συγκεκριμένα ενδιαφέροντα παραμένουν στο επίκεντρο της προσοχής του παιδιού ακόμη και μετά από συνεχή διάλογο για απόσπαση της προσοχής του από αυτά.

Η λεκτική ανάπτυξη των παιδιών με σύνδρομο Άσπεργκερ είναι γενικά φυσιολογική, σε αντίθεση με άλλες διαταραχές στο φάσμα του αυτισμού. Τα παιδιά με σύνδρομο Άσπεργκερ έχουν φυσιολογικές βαθμολογίες στα τεστ που περιλαμβάνουν γλωσσικές ικανότητες όπως το λεξιλόγιο, η σύνταξη και η γραμματική. Η φυσιολογική λεκτική ανάπτυξη είναι αυτό που ξεχωρίζει το σύνδρομο Άσπεργκερ από τον αυτισμό. Ωστόσο, οι λεκτικές ικανότητες στους ανθρώπους με σύνδρομο Άσπεργκερ διαφοροποιούνται:

• Η ομιλία μπορεί να είναι αποδιοργανωμένη ή να μην σχετίζεται με τη συζήτηση ή μπορεί να επικεντρώνεται σε όσα τους ενδιαφέρουν σε μια συζήτηση. Το παιδί μπορεί να αλλάζει θέματα χωρίς προφανή λόγο σε μια συζήτηση, συχνά προσπαθώντας να κατευθύνει το διάλογο προς τα ενδιαφέροντά του.
• Αλλαγές στη φωνή και στην ομιλία (μιλούν πολύ δυνατά ή με δραματικό τόνο, σε υψηλό τόνο ή μιλούν πολύ αργά ή πολύ γρήγορα).
• Δεν μπορούν να κατανοήσουν την ειρωνεία ή το σαρκασμό.

Στο σχολείο τα παιδιά με σύνδρομο Άσπεργκερ  ξεχωρίζουν με την ευκολία που μαθαίνουν στις πρώτες τάξεις. Όσο μεγαλώνουν όμως έχουν δυσκολίες στο σχολείο εξαιτίας της προφορικής τους απόδοσης και των γραπτών εξετάσεων. Μερικές φορές απαιτείται ειδική εκπαίδευση αλλά δεν είναι πάντα αναγκαία.

Οι άνθρωποι με σύνδρομο Άσπεργκερ έχουν και άλλες ψυχικές διαταραχές ή μπορεί να συμπεριφέρονται με τρόπους που να υποδεικνύουν άλλες καταστάσεις. Μερικές συχνές καταστάσεις περιλαμβάνουν:

• Διαταραχή ελλειμματικής προσοχής και υπερκινητικότητας
• Διαταραχές άγχους
• Διαταραχές στη συμπεριφορά
• Κατάθλιψη ή άλλες διαταραχές της διάθεσης

Αιτίες συνδρόμου Άσπεργκερ

Οι ρίζες του συνδρόμου Άσπεργκερ και του αυτισμού δεν είναι ξεκάθαρες. Οι μελέτες έχουν δείξει κάποιες ανωμαλίες στον εγκέφαλο, όπως οι δομικές και οι λειτουργικές διαφορές σε συγκεκριμένες περιοχές του εγκεφάλου. Αυτές οι διαφορές προκαλούνται από την ανώμαλη μετανάστευση των εμβρυικών κυττάρων κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του εμβρύου με αποτέλεσμα να αλλάζουν  τα κυκλώματα του εγκεφάλου που ελέγχουν τη σκέψη και τη συμπεριφορά.

Υπάρχουν επίσης γενετικοί παράγοντες που συμβάλλουν στο σύνδρομο Άσπεργκερ και στον αυτισμό, καθώς η διαταραχή φαίνεται να διατρέχει οικογένειες. Οι μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχει μια ομάδα γονιδίων των οποίων οι μεταλλάξεις ή οι διαγραφές κάνουν τα άτομα πιο ευάλωτα στην εμφάνιση του αυτισμού και στη σοβαρότητα των συμπτωμάτων.

Συγκεκριμένοι περιβαλλοντικοί παράγοντες αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης αυτισμού, όπως η μεγαλύτερη ηλικία των γονέων, η έκθεση της μήτρας στο βαλπροϊκό οξύ και το χαμηλό βάρος γέννησης ενός βρέφους.

Θεραπεία συνδρόμου Άσπεργκερ

Υπάρχουν πολλές διαφορετικές θεραπευτικές επιλογές για το σύνδρομο Άσπεργκερ και περιλαμβάνουν:

• Ψυχοθεραπεία
• Φαρμακευτική αγωγή
• Λογοθεραπεία
• Μουσικοθεραπεία
• Αλλαγές στις διατροφικές συνήθειες
• Εναλλακτικές θεραπείες