Η ιδέα ότι η επίμονος ίλιγγος (ζάλη) δεν προέρχεται αναγκαστικά από κάποια διαταραχή του αιθουσαίου συστήματος και πως μπορεί να οφείλεται σε ψυχολογικούς παράγοντες, γεννήθηκε στις αρχές του 1900. Τα διάφορα ψυχοσωματικά συμπτώματα και οι οι ψυχιατρικές διαταραχές (όπως κρίσεις πανικού, διαταραχές άγχους, κατάθλιψη) συνδέονται, και το ίδιο συμβαίνει με τα συμπτώματα και προβλήματα που αφορούν το αιθουσαίο σύστημα (ίλιγγος, ζαλάδα, αστάθεια). Οι ασθενείς με άγχος, κατάθλιψη ή κάποια κάποια ψυχική διαταραχή μπορεί να έχουν χαμηλότερη ποιότητα ζωής, ψυχοσωματικά συμπτώματα και λειτουργικά θέματα.
Για αρκετούς ασθενείς, υπάρχει έντονη ανησυχία για το επόμενο επεισόδιο ιλίγγου και αυτό τους κάνεις να αποφεύγουν τους δημόσιους χώρους ή να αποφεύγουν να βγουν από το σπίτι τους. Κάποιοι ασθενείς έχουν έντονη αστάθεια και αυξημένη ευαισθησία στα οπτικά ερεθίσματα. Τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας όπως η εσωστρέφεια κάνει τους ανθρώπους πιο επιρρεπείς σε συμπτώματα του αιθουσαίου συστήματος.
Ο ίλιγγος και η αστάθεια είναι συχνά συμπτώματα για τα άτομα άνω των 75 ετών. Περίπου το 30-50% των περιστατικών ζάλης δεν οφείλονται σε κάποια παθολογική αιτία αλλά σχετίζεται με φοβίες, κρίσεις πανικού, άγχος, κατάθλιψη.
Η ζαλάδα μπορεί να εμφανιστεί χωρίς να υπάρχει κάποια άλλη διαταραχή του αιθουσαίου συστήματος ή να είναι συνέπεια μιας διαταραχής του αιθουσαίου, όπως σε ασθενείς με αιθουσαία ημικρανία ή νόσο Meniere.
Περίπου το 30% των ασθενών με περιφερικό αιθουσαίο ίλιγγο εμφανίζουν στη συνέχεια ζαλάδα ή αστάθεια που δεν εξηγείται ιατρικά ή σχετίζεται με κάποια ψυχική διαταραχή.
Η έλλειψη κοινωνική υποστήριξης, οι δυσκολίες, οι αρνητικές εμπειρίες της ζωής που συνδέονται με την εμφάνιση διαταραχής πανικού συμβάλλουν στην εμφάνιση ιλίγγου. Ο φοβικός ίλιγγος στάσης συχνά ακολουθεί μετά από μια διαταραχή του αιθουσαίου συστήματος ή έντονο συναισθηματικό στρες και χαρακτηρίζεται από ένα συνδυασμό μη-περιστροφικού ιλίγγου με αστάθεια στη στάση και στη βάδιση.
Συχνά συνδέεται με το άγχος και οδηγεί στην αποφυγή συγκεκριμένων συμπεριφορών. Φαίνεται να υπάρχει μια σύνδεση ανάμεσα στο άγχος και στις διαταραχές της ισορροπίας.
Οι ασθενείς με κρίσεις πανικού ή κάποια διαταραχή άγχους και με διαταραχή του αιθουσαίου συστήματος εμφανίζουν όμοια συμπεριφορικά συμπτώματα, όπως η αποφυγή .
Οι άνθρωποι που βασίζονται στην όραση για να προσανατολίζονται στο χώρο και για να ελέγχουν την ισορροπία τους μπορεί να έχουν κάποια διαταραχή στο αιθουσαίο σύστημα και κάποια διαταραχή άγχους.
Περίπου το 80% των ασθενών με ζαλάδα που δεν εξηγείται ιατρικά ή σχετίζεται με κάποια ψυχική διαταραχή εμφανίζουν μειωμένη λειτουργικότητα στην καθημερινότητά τους και στη δουλειά τους. Λόγω αυτής τη επίδρασης της ζαλάδας στη λειτουργικότητα, είναι αναγκαία η θεραπευτική αντιμετώπιση. Ωστόσο, όλοι αυτοί οι ασθενείς περνούν μια οδύσσεια καθώς επισκέπτονται γιατρούς διαφορετικών ειδικοτήτων μέχρι να γίνει η σωστή διάγνωση και η εφαρμογή της κατάλληλης θεραπείας.
Το άγχος και η ανησυχία συμβάλλουν στην δυσλειτουργία του αιθουσαίου συστήματος. Η ζαλάδα ή ο ίλιγγος μπορεί να εμφανιστούν αν οποιοδήποτε κομμάτι του συστήματος έχει υποστεί κάποια βλάβη.
Η αιτία της ζαλάδας εντοπίζεται στο αιθουσαίο σύστημα. Το αιθουσαίο σύστημα περιλαμβάνει το εσωτερικό αυτί που ελέγχει την ισορροπία. Αποτελείται από τρία ημικυκλικά κανάλια γεμάτα με υγρό και μικροσκοπικές τρίχες. Όταν κουνάμε το κεφάλι μας, οι τρίχες αυτές μπορούν να ανιχνεύσουν σε ποια κατεύθυνση κινείται το υγρό και ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί αυτή την πληροφορία για να καθορίσει την κατεύθυνση του κεφαλιού.
Τα αυξημένα επίπεδα των ορμονών του στρες όπως η κορτιζόλη έχουν αρνητική επίδραση στην μεταφορά των νευρικών σημάτων από το αιθουσαίο σύστημα στον εγκέφαλο. Αυτές οι ορμόνες διαταράσσουν τα κανάλια ιόντων στα νεύρα και την μεταγωγή σήματος στον εγκέφαλο.
Το σώμα επίσης απελευθερώνει άλλες χημικές ενώσεις όπως η ισταμίνη και τα νευροστεροειδή όταν είστε σε κατάσταση στρες και αυτό έμμεσα επηρεάζει την νευροδιαβίβαση ανάμεσα στο αιθουσαίο σύστημα και στον εγκέφαλο.
Μερικοί άνθρωποι μπορεί να νιώθουν ξαφνικά ίλιγγο όταν αντιμετωπίζουν ψυχοπιεστικές καταστάσεις. Για παράδειγμα, κάποιος με κοινωνικό άγχος μπορεί να νιώθει ζαλάδα όταν είναι σε ένα χώρο με πολύ κόσμο.
Το άγχος και ο ίλιγγος μπορεί να έχουν και αντίστροφη σχέση. Η διέγερση του αιθουσαίου συστήματος και η ανησυχία για τον ίλιγγο μπορεί να προκαλέσουν άγχος.
Ο όρος “ίλιγγος” και “ζαλάδα” συχνά χρησιμοποιούνται ισότιμα από το κοινό. Ωστόσο, η ζαλάδα αναφέρεται σε ένα γενικό αίσθημα έλλειψης ισορροπίας. Ο ίλιγγος είναι μια ειδική μορφή ζαλάδας που σας κάνει να αισθάνεστε ότι εσείς ή το περιβάλλον γύρω σας περιστρέφεται όταν αυτό δεν συμβαίνει.
Κοινά συμπτώματα που συνοδεύουν τον ίλιγγο ή την ζαλάδα περιλαμβάνουν:
Ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη του ιλίγγου που οφείλεται στο συναισθηματικό στρες (ψυχογενής ίλιγγος), είναι να προσπαθήσετε να ελαχιστοποιήσετε το στρες στη ζωή σας. Οι παρακάτω τρόποι θα σας βοηθήσουν να ανακουφιστείτε από το στρες:
Οι ακόλουθες υγιεινές συνήθειες θα σας βοηθήσουν να ανακουφιστείτε από τα συμπτώματα:
Η ψυχοθεραπεία είναι μια αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή αν ο ίλιγγος σας οφείλεται στο άγχος.
Υπάρχουν πολλές πιθανές αιτίες για τον ίλιγγο. Κάποιες από τις πιο γνωστές περιλαμβάνουν τις λοιμώξεις του αυτιού και τη νόσο Meniere.
Είναι γενικά καλή ιδέα να μιλήσετε στο γιατρό σας αν έχετε σοβαρά, επαναλαμβανόμενα επεισόδια ζαλάδας ή ιλίγγου. Επίσης καλό είναι να επισκεφθείτε το γιατρό σας αν η ζαλάδα συνοδεύεται από:
Το άγχος αυξάνει τις ορμόνες του στρες όπως η κορτιζόλη, η οποία παρεμβαίνει στη λειτουργία του αιθουσαίου συστήματος που ελέγχει την ισορροπία. Υπάρχουν πολλές αιτίες που μπορούν να προκαλέσουν ίλιγγο.
Αν ο ίλιγγος σας είναι σοβαρός και προκαλείται από το άγχος είναι σημαντικό να ξεκινήσετε ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ. Η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ και ο ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ μπορούν επίσης να βοηθήσουν σημαντικά στην αντιμετώπιση του ιλίγγου.Μπορείτε να αντιμετωπίσετε το άγχος