Η οριακή διαταραχή προσωπικότητας είναι μια ψυχική διαταραχή. Οι άνθρωποι με οριακή διαταραχή προσωπικότητας (BDP) εμφανίζουν έντονες εναλλαγές στη διάθεση, αστάθεια στις σχέσεις και δυσκολία στον έλεγχο των συναισθημάτων. Επίσης, οι άνθρωποι με αυτή τη διαταραχή έχουν συχνά αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές και μεγάλο κίνδυνο αυτοκτονίας.
Η Borderline Personality Disorder (BDP, στα ελληνικά “οριακή διαταραχή προσωπικότητας” και επίσης μεθοριακή ή μεταιχμιακή) είναι μια ψυχική διαταραχή που χαρακτηρίζεται από ακραίες διακυμάνσεις της διάθεσης, αστάθεια στις διαπροσωπικές σχέσεις και παρορμητικότητα.
Οι άνθρωποι με οριακή διαταραχή προσωπικότητας έχουν έντονο το φόβο της εγκατάλειψης και δυσκολεύονται να ελέγχουν τα συναισθήματά τους, ειδικά το θυμό. Επίσης τείνουν να έχουν παρορμητικές και επικίνδυνες συμπεριφορές, όπως η επικίνδυνη οδήγηση και οι αυτοκαταστροφικές συμπεριφορές. Όλες αυτές οι συμπεριφορές τους δυσκολεύουν την διατήρηση των σχέσεων.
Η οριακή διαταραχή προσωπικότητας ανήκει στην ομάδα Β, των δραματικών, συναισθηματικών, ασταθών διαταραχών που περιλαμβάνουν δραματικές συμπεριφορές. Οι διαταραχές προσωπικότητας είναι χρόνια (μακροχρόνια) δυσλειτουργικά μοτίβα συμπεριφοράς τα οποία είναι άκαμπτα και οδηγούν σε κοινωνικά ζητήματα.
Πολλοί άνθρωποι που ζουν με οριακή διαταραχή προσωπικότητας δεν γνωρίζουν ότι την έχουν και ίσως να μην συνειδητοποιούν ότι υπάρχει πιο υγιής τρόπος να σχετίζονται με τους άλλους.
Αν και η διπολική διαταραχή χαρακτηρίζεται από εναλλαγές στη διάθεση και στη συμπεριφορά, είναι πολύ διαφορετική από την οριακή διαταραχή προσωπικότητας.
Στην οριακή διαταραχή προσωπικότητας, η διάθεση και η συμπεριφορά αλλάζουν γρήγορα ως αντίδραση στο έντονο στρες, ειδικά όταν κάποιος αλληλεπιδρά με άλλους ανθρώπους, ενώ στη διπολική διαταραχή, η διάθεση είναι πιο σταθερή και λιγότερο αντιδραστική. Οι άνθρωποι με διπολική διαταραχή εμφανίζουν σε εναλλαγή μανιακά και καταθλιπτικά επεισόδια, δηλαδή έχουν σημαντική αλλαγή στην ενέργεια και στη λειτουργικότητα.
Οι περισσότερες διαταραχές προσωπικότητας ξεκινούν στην ηλικία των 10 ετών όταν η προσωπικότητα ακόμη αναπτύσσεται και ωριμάζει. Σαν αποτέλεσμα, η διάγνωση της οριακής διαταραχής γίνεται σε ηλικία άνω των 18 ετών.
Αν και ο οποιοσδήποτε μπορεί να εμφανίσει οριακή διαταραχή, είναι πιο συχνό φαινόμενο αν υπάρχει οικογενειακό ιστορικό. Οι άνθρωποι με άλλα θέματα ψυχικής υγείας όπως το άγχος, η κατάθλιψη και οι διατροφικές διαταραχές έχουν επίσης υψηλό κίνδυνο να εμφανίσουν οριακή διαταραχή.
Γενικά, είναι σχετικά σπάνια διαταραχή. Περίπου το 1,4% των ενηλίκων εμφανίζει οριακή διαταραχή προσωπικότητας.
Τα συμπτώματα της οριακής διαταραχής προσωπικότητας συνήθως εμφανίζονται στο τέλος της εφηβείας ή στην αρχή της ενηλικίωσης. Μια ψυχοπιεστική κατάσταση ή μια τραυματική εμπειρία μπορεί να πυροδοτήσει τα συμπτώματα ή να τα επιδεινώσει.
Με τον καιρό, τα συμπτώματα μειώνονται και μπορεί να υποχωρούν τελείως.
Τα συμπτώματα μπορεί να είναι διαχειρίσιμα ως πολύ σοβαρά και μπορεί να περιλαμβάνουν συνδυασμό των παρακάτω:
Βέβαια, οι άνθρωποι με οριακή διαταραχή δεν έχουν όλα τα παραπάνω συμπτώματα. Η σοβαρότητα, η συχνότητα και η διάρκεια των συμπτωμάτων είναι μοναδική για κάθε άνθρωπο.
Στις περισσότερες περιπτώσεις η οριακή διαταραχή προσωπικότητας είναι αποτέλεσμα ενός συνδυασμού παραγόντων που περιλαμβάνουν:
Η προσωπικότητα συνεχίζει να αναπτύσσεται στην παιδική και εφηβική ηλικία. Λόγω αυτού, οι ψυχίατροι δεν μπορούν να κάνουν την διάγνωση της οριακής διαταραχής προσωπικότητας πριν τα 18 έτη. Σε κάποιες περιπτώσεις, ένα άτομο μικρότερο από 18 ετών μπορεί να διαγνωστεί με οριακή διαταραχή αν τα συμπτώματα είναι σοβαρά και διαρκούν τουλάχιστον ένα χρόνο.
Οι διαταραχές προσωπικότητας, που περιλαμβάνουν την οριακή διαταραχή προσωπικότητας, μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστούν. Αυτό συμβαίνει επειδή οι περισσότεροι άνθρωποι με διαταραχές προσωπικότητας έχουν έλλειψη γνώσεων για τη συμπεριφορά και τα μοτίβα σκέψης τους.
Όταν ζητούν βοήθεια, είναι συνήθως λόγω του άγχους ή της κατάθλιψης που είναι αποτέλεσμα των προβλημάτων που προκαλεί η διαταραχή της προσωπικότητας, όπως το διαζύγιο ή το χωρισμό.
Ο ψυχίατρος μπορεί να διαγνώσει την οριακή διαταραχή και κάνει ερωτήσεις στον ασθενή σχετικά με:
Πολλές φορές ο ψυχίατρος συνεργάζεται με τα μέλη της οικογένειας και τους φίλους για να συλλέξει πιο πολλές πληροφορίες για τις συμπεριφορές και το ιστορικό του ασθενή.
Ιστορικά, η θεραπεία για την οριακή διαταραχή είναι μια πρόκληση. Όμως, με τις νέες θεραπείες πολλοί άνθρωποι που έχουν την διαταραχή έχουν λιγότερα και λιγότερο σοβαρά συμπτώματα, είναι πιο λειτουργικοί και έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής.
Αλλά η αποτελεσματική θεραπεία χρειάζεται χρόνο, υπομονή και δέσμευση. Η θεραπεία περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία, φαρμακευτική αγωγή ή και τα δύο.
Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να συστήνεται η βραχεία νοσηλεία όταν ένα άτομο είναι σε κίνδυνο να βλάψει τον εαυτό του.
Οι άνθρωποι με οριακή διαταραχή προσωπικότητας μπορεί να έχουν άλλα θέματα ψυχικής υγείας, που περιλαμβάνουν:
Αν υπάρχει και κάποια άλλη κατάσταση, είναι ανάγκη να θεραπευτεί και αυτή.
Η ψυχοθεραπεία είναι η θεραπεία επιλογής για την οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Ο στόχος της θεραπείας είναι να βοηθήσει να ανακαλύψει ο ασθενής τα κίνητρα και τους φόβους που έχουν σχέση με τις σκέψεις και τη συμπεριφορά και να βοηθηθεί να μάθει να έχει πιο θετικές αλληλεπιδράσεις με τους άλλους.
Επειδή τα οφέλη της φαρμακευτικής αγωγής για την οριακή διαταραχή προσωπικότητας δεν είναι ξεκάθαρα, τυπικά δεν αποτελεί την κύρια θεραπεία.
Αλλά σε κάποιες περιπτώσεις, ο ψυχίατρος μπορεί να προτείνει κάποιο φάρμακο για την θεραπεία συγκεκριμένων συμπτωμάτων ή άλλων ψυχικών διαταραχών. Τα φάρμακα μπορεί να θεραπεύουν το άγχος, την κατάθλιψη, να ρυθμίζουν τις εναλλαγές στη διάθεση ή να βοηθούν στον έλεγχο των παρορμητικών συμπεριφορών. Τα αντιψυχωσικά φάρμακα βοηθούν κάποιους ανθρώπους με οριακή διαταραχή προσωπικότητας.
Συνήθως η οριακή διαταραχή είναι κληρονομική (διατρέχει οικογένειες), πράγμα που σημαίνει ότι ένα άτομο έχει αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσει την διαταραχή αν έχει οικογενειακό ιστορικό.
Δυστυχώς, δεν υπάρχει κανένας τρόπος για την απόλυτη πρόληψη της οριακής διαταραχής. Ωστόσο η συστηματική ψυχοθεραπεία κατά την εφηβεία ή όσο το δυνατόν νωρίτερα διαγνωστεί η διαταραχή, μπορεί να βοηθήσει σημαντικά στο περιορισμό της εξέλιξης της διαταραχής και των επιπτώσεών της.
Με την κατάλληλη θεραπεία, πολλοί άνθρωποι με οριακή διαταραχή διαχειρίζονται τα συμπτώματά τους και έχουν καλή ποιότητα ζωής.
Χωρίς θεραπεία, οι άνθρωποι με οριακή διαταραχή προσωπικότητας (ιδίως οι πιο βαριές περιπτώσεις) έχουν αυξημένο κίνδυνο για:
Ο κίνδυνος αυτοκτονίας στους ανθρώπους με οριακή διαταραχή προσωπικότητας είναι 40 φορές μεγαλύτερος από ότι στο γενικό πληθυσμό. Περίπου το 8-10% των ανθρώπων με οριακή διαταραχή πεθαίνουν από αυτοκτονία.
Πολλοί άνθρωποι με οριακή διαταραχή που δεν λαμβάνουν τη σωστή θεραπεία έχουν χαοτικές και ασταθείς προσωπικές σχέσεις και δυσκολεύονται να κρατήσουν μια δουλειά. Έχουν πολλές πιθανότητες για διαζύγιο, αποξένωση από μέλη της οικογένειας και δύσκολες φιλίες. Τα νομικά και οικονομικά προβλήματα είναι επίσης συχνά.
Αν γνωρίζετε κάποιο άτομο με οριακή διαταραχή, αυτά που μπορείτε να κάνετε είναι τα εξής:
Οι άνθρωποι με οριακή διαταραχή προσωπικότητας έχουν πολύ υψηλό κίνδυνο για αυτοτραυματισμούς και απόπειρες αυτοκτονίας σε σχέση με το γενικό πληθυσμό. Αν λοιπόν ένα δικό σας άτομο σκέφτεται να βλάψει τον εαυτό του καλό είναι να ζητήσετε βοήθεια άμεσα.
Είναι σημαντικό να θυμάστε ότι η οριακή διαταραχή προσωπικότητας είναι μια ψυχική νόσος. Όπως και με όλες τις άλλες ψυχικές διαταραχές είναι σημαντικό να αναζητάτε βοήθεια το συντομότερο δυνατό. Τα μέλη της οικογένειας και τα αγαπημένα πρόσωπα των ανθρώπων με οριακή διαταραχή συχνά νιώθουν στρες, κατάθλιψη, πένθος και απομόνωση. Για αυτό είναι εξίσου σημαντικό να φροντίζουν την ψυχική τους υγεία και να κάνουν ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ για να αντιμετωπίζουν τις προκλήσεις που προκύπτουν.Αντιμετώπιση της οριακής διαταραχής προσωπικότητας