Ο μανδραγόρας είναι ένα βότανο που στο παρελθόν είχε σχέση με πολλές δεισιδαιμονίες. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι έχει μαγικές δυνάμεις. Η ρίζα και τα φύλλα του έχουν φαρμακευτικές χρήσεις.
Στην Ευρώπη ο μανδραγόρας αποτελεί θεραπεία για τις διαταραχές του γαστρεντερικού, τους κολικούς, τη δυσκοιλιότητα, τον πυρετό, τους σπασμούς, την αρθρίτιδα (ρευματισμούς) και τον κοκίτη. Επίσης μπορεί να προκαλεί εμετό, υπνηλία , να ανακουφίζει από τον πόνο και να αυξάνει τη λίμπιντο. Τα φρέσκα φύλλα του μανδραγόρα και τα εκχυλίσματα των φύλλων του μπορούν να χρησιμοποιηθούν άμεσα στο δέρμα.
Ο μανδραγόρας ανήκει στην οικογένεια των στρυχνοειδών (Solanaceae). Το φυτό έχει μια ρίζα που μοιάζει με αυτή που έχει το παστινάκι. Ο μανδραγόρας ευδοκιμεί στη Μεσόγειο, στην Τυνησία, στην Αλγερία, στο Μαρόκο, στην Ιταλία, στην Ισπανία, στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
Ο όρος μανδραγόρας συνήθως αφορά τη ρίζα του φυτού , η οποία περιέχει δηλητηριώδη αλκαλοειδή και είναι γνωστή για την ανακούφιση του πόνου και για τις υπνωτικές του ιδιότητες, αλλά μπορεί να προκαλεί παραλήρημα και παραισθήσεις.
Πολλοί θρύλοι έχουν σχέση με τις καλές και τις κακές ιδιότητες του βοτάνου. Στην αρχαιότητα η ρίζα του μανδραγόρα αποτελούσε φαγητό καθώς οι αρχαίοι γνώριζαν τις αφροδισιακές του ιδιότητες. Το χρησιμοποιούσαν ως φάρμακο για την στυτική δυσλειτουργία και την χαλάρωση των νεύρων.
Ο μανδραγόρας μεγαλώνει σε ανοιχτά δάση, ερημικά χωράφια, πετρώδεις τοποθεσίες, ελαιώνες. Το φυτό έχει μακριές, χοντρές ρίζες που μοιάζουν με αυτές του καρότου και μπορεί να φτάνουν τα 1,2 μέτρα. Συνήθως η ρίζα περιλαμβάνει δύο τμήματα και έχει πολλές ιατρικές χρήσεις.
Το φυτό δεν έχει σχεδόν καθόλου μίσχο. Ακριβώς πάνω από τη ρίζα έχει μεγάλα, σκούρα πράσινα φύλλα, τα οποία στη συνέχεια μεγαλώνουν και ανοίγουν. Τα φύλλα διαφέρουν σε μέγεθος και σχήμα, με το μέγιστο μήκος να είναι τα 45 εκατοστά. Συνήθως έχουν ελλειπτικό σχήμα ή είναι πιο φαρδιά στις άκρες. Είναι μυτερά στην άκρη και έχουν δυσάρεστη οσμή.
Τα λουλούδια ανθίζουν από το φθινόπωρο ως την άνοιξη (Σεπτέμβριο με Απρίλιο). Οι μίσχοι των λουλουδιών διαφέρουν σε μήκος, φτάνουν τα 45 εκατοστά σε μήκος. Τα πέντε σέπαλα είναι 6-28mm σε μήκος, είναι ενωμένα μαζί στη βάση και στη συνέχεια σχηματίζουν ελεύθερους λοβούς περίπου στο μισό έως τα δύο τρίτα του συνολικού τους μήκους. Τα πέντε πέταλα έχουν χρώμα πράσινο, απαλό μπλε ή μωβ, 12-65mm μήκος και όπως τα σέπαλα , και έχουν ελεύθερους λοβούς στην άκρη. Στη βάση των πετάλων είναι οι στημόνες και ποικίλουν σε μήκος 7-15mm. Οι ανθήρες των στημόνων έχουν συνήθως κίτρινο ή καφέ χρώμα, αλλά σε κάποιες περιπτώσεις απαλό μπλε.
Ο μανδραγόρας μειώνει την δράση συγκεκριμένων χημικών ενώσεων που επηρεάζουν πολλά όργανα στο σώμα, όπως τα μάτια, οι πνεύμονες, η ουροδόχος κύστη, η στοματική κοιλότητα και το έντερο.
Ο μανδραγόρας επίσης περιέχει χημικές ενώσεις που προκαλούν ξηρότητα. Επίσης επιδρούν στον εγκέφαλο και στην καρδιά. Τα αντιχολινεργικά φάρμακα έχουν επίσης την ίδια επίδραση. Ο μανδραγόρας σε συνδυασμό με αυτά τα φάρμακα μπορεί να προκαλεί παρενέργειες όπως η ξηροδερμία, η ζαλάδα, η χαμηλή αρτηριακή πίεση, ο γρήγορος ρυθμός της καρδιάς.
Ο μανδραγόρας είναι ένα βότανο με πολλές ιδιότητες. Είναι γνωστή η δράση του στην ανακούφιση του πόνου και ειδικά της αρθρίτιδας, των συμπτωμάτων του κοκίτη, του αλλεργικού πυρετού και του άσθματος. Ωστόσο, οι ρίζες του περιέχουν υψηλά ποσοστά δηλητηριωδών αλκαλοειδών τα οποία έχουν καθαρτική δράση, προκαλούν εμετό και είναι παραισθησιογόνα.
Για την γενική ενίσχυση του οργανισμού, του εγκεφάλου, του γαστρεντερικού και της αντιμετώπισης του στρες/άγχους, υπάρχουν ασφαλείς και αποτελεσματικές λύσεις μέσα από την ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ και το ΒΕΛΟΝΙΣΜΟ.