Προβλήματα γονέων με ενήλικα παιδιά

Προβλήματα γονέων με ενήλικα παιδιά

Οι γονείς είναι πάντα δίπλα στα παιδιά τους από τη στιγμή που γεννιούνται. Υπάρχουν εκατοντάδες βιβλία που δίνουν συμβουλές για το πως οι γονείς μπορούν να φροντίζουν ένα μωρό, αλλά τι μπορούν να κάνουν όταν -για παράδειγμα- τα ενήλικα παιδιά συνεχίζουν να μένουν μαζί τους και να στηρίζονται οικονομικά σε αυτούς;

Είναι δύσκολο οι γονείς να βλέπουν τα παιδιά τους να δυσκολεύονται και να μην μπορούν να κάνουν κάτι για αυτό. Η μετάβαση από το πανεπιστήμιο στον εργασιακό κόσμο μπορεί να είναι αρκετά σκληρή.

Δυστυχώς, οι γονείς δεν μπορούν να είναι πάντα οι ψυχοθεραπευτές ή οι σύμβουλοι καριέρας για τα παιδιά τους. Υπάρχουν κάποια λάθη που κάνουν οι γονείς με τα ενήλικα παιδιά τους. Και αυτό δημιουργεί προβλήματα ανάμεσα στους γονείς και στα ενήλικα παιδιά.

1. Προσπαθούν να σώσουν τα παιδιά τους

Είναι δύσκολο ένας γονέας να μην βοηθήσει το παιδί του όταν δυσκολεύεται. Αλλά ο στόχος είναι τα παιδιά να μάθουν να τα βγάζουν πέρα μόνα τους και για να συμβεί αυτό πρέπει να πιστεύουν στον εαυτό τους και στις ικανότητες τους.

Αν οι γονείς συνεχίζουν να σώζουν το παιδί τους, είτε δίνοντας του χρήματα είτε ψάχνοντας οι ίδιοι να του βρουν δουλειά, δεν αφήνουν το παιδί να μάθει να λύνει μόνο του τα προβλήματα του. Αν συνεχίζουν να το βοηθάνε επειδή πιστεύουν ότι αυτό είναι το σωστό, το παιδί θα πιστεύει ότι δεν μπορεί αν σώσει τον εαυτό του.

Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι οι γονείς δεν θα βοηθάνε ποτέ, αλλά δεν θα προσφέρουν την βοήθεια τους αν δεν τους τη ζητήσουν τα παιδιά τους. Οι γονείς μπορούν να υπενθυμίζουν στα παιδιά τους πόσες φορές τα έχουν καταφέρει μόνα τους.

2. Πιστεύουν ότι μπορούν να τα κινητοποιήσουν

Τα παιδιά έχουν τις δικές τους ιδέες και ένα δικό τους πλάνο στο μυαλό τους. Αν ένα παιδί είναι πάνω από 20 ετών και το στηρίζετε οικονομικά δεν πρέπει να του συμπεριφέρεστε σαν να είναι έφηβος.

Αν θέλετε το παιδί σας να ακούσει όσα έχετε να του πείτε για τις επιλογές του, μην του δίνετε συμβουλές, αλλά κάντε του ερωτήσεις. Όταν ακούσετε τις απαντήσεις (χωρίς να αντιδράτε, απλά να ακούτε) αυτό δείχνει ότι ενδιαφέρεστε για όσα λέει και κατανοείτε τα συναισθήματα του και την άποψη του. Όσο πιο στενή είναι η σχέση σας, τόσο πιθανότερο είναι να σας ακούσει το παιδί σας.

3. Νομίζουν ότι μπορούν να δώσουν κίνητρο στα παιδιά τους

Είναι δύσκολο για ένα γονιό να βλέπει το παιδί του να κάνει μια δουλειά που δεν του αρέσει. Είναι ακόμη πιο δύσκολο να το βλέπει να χάνει ευκαιρίες επειδή δεν είναι πρόθυμο να πιέσει τον εαυτό του.

Αν ένα παιδί είναι σε μια μίζερη δουλειά και δεν προσπαθεί για τη δουλειά των ονείρων του, τότε θα πρέπει να νιώθει λίγο άβολα με τις προσωπικές του επιλογές, πρέπει να είναι υπεύθυνο για τα κίνητρα του. Δεν μπορούν οι γονείς να δώσουν κίνητρο στο παιδί. Επειδή απλά βλέπουν ξεκάθαρα το πρόβλημα οι ίδιοι, αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να το λύσουν, πριν το ίδιο το παιδί το ανακαλύψει.

Αν το παιδί μένει στο ίδιο σπίτι με τους γονείς του είναι ανάγκη να υπάρχουν ξεκάθαρα όρια. Αν δεν το στηρίζουν οικονομικά τότε το παιδί πρέπει να συνειδητοποιήσει την κατάσταση μόνο του.

Ποιες είναι οι πηγές έντασης ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά;

Η γονεïκότητα είναι μια διαδρομή γεμάτη χαρές και δυσκολίες. Πολλοί γονείς δεν ξέρουν πως να συμπεριφερθούν στα παιδιά τους όταν ενηλικιώνονται.

Στην ψυχοθεραπεία έχω ακούσει πολλές ιστορίες απογοήτευσης των ενήλικων παιδιών από τη σχέση με τους γονείς τους. Πολλές φορές οι γονείς δεν κατανοούν πόσο πληγώνουν τα παιδιά τους με τη στάση τους.

1. Έλλειψη ορίων

Οι ενήλικες στα 20, στα 30 και τα 40 τους χρόνια έχουν ιδέα για το πως είναι μια υγιής σχέση και πολλοί γονείς δεν είναι προετοιμασμένοι να κάνουν αυτές τις αλλαγές στη δυναμική της σχέσης τους. Τα ενήλικα παιδιά θέτουν όρια στην αλληλεπίδραση με τους γονείς τους.

Τα φτωχά όρια περιλαμβάνουν:

• Ξαφνικές επισκέψεις από τους γονείς.
• Αυθαίρετες συμβουλές για τους συντρόφους.
• Σχόλια για τη διατροφή ή για τα κιλά.
• Παρεμβάσεις στην προσωπική ζωή.

2. Αλλαγή στις οικογενειακές αξίες

Η δυσαρέσκεια ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά πάντα υπάρχει. Στις μέρες μας, τα ενήλικα παιδιά είναι πιο δραστήρια. Έχουν ως στόχο την προσωπική εξέλιξη και την ευτυχία. Οι πιο νέες γενιές δεν θέλουν να ακολουθούν τους κανόνες των παλιότερων γενιών και ενδιαφέρονται περισσότερο για την ψυχολογία. Οι παλιότερες γενιές δυσκολεύονται με όλα αυτά και με το γεγονός ότι οι αξίες των παιδιών τους αλλάζουν.

3. Βλέπουν το παρελθόν με διαφορετική οπτική

Όλοι έχουμε τις δικές μας απόψεις, και αυτό εξηγεί την ένταση ανάμεσα στα ενήλικα παιδιά και στους γονείς. Οι γονείς μπορεί να νιώθουν ότι δεν αναγνωρίζεται όλη η αγάπη και η αφοσίωση που έδειξαν στα παιδιά τους. Τα ενήλικα παιδιά, κοιτούν πίσω και αναγνωρίζουν συμπεριφορές που δεν ήταν υποστηρικτικές και αυτό δεν βοηθά στη δημιουργία μιας υγιούς σχέσης.

4. Κριτική, έλεγχος και αγάπη με όρους

Πολλά ενήλικα παιδιά παίρνουν το μήνυμα ότι δεν είναι αρκετά, έτσι όπως είναι. Αν δεν ακολουθούν τις απαιτήσεις και τις επιθυμίες τω γονιών τους, νιώθουν ότι δεν θα πάρουν αγάπη, ενθάρρυνση και υποστήριξη. Κάποιοι γονείς έχουν συγκεκριμένες προσδοκίες από τα παιδιά τους. Όμως, αυτό δεν επιτρέπει στα παιδιά να είναι πραγματικά ο εαυτός τους. Είτε πρόκειται για την επιλογή συντρόφου, την σεξουαλική ταυτότητα, την επιλογή καριέρας, τα παιδιά παίρνουν αποστάσεις από τους γονείς τους αν νιώσουν ότι δεν συμφωνούν με τις επιλογές τους.

5. Απογοήτευση από την επιλογή συντρόφου

Πολλές φορές οι γονείς δεν συμφωνούν με την επιλογή συντρόφου από τα παιδιά τους. Σε κάποιες περιπτώσεις οι γονείς έχουν βάσιμες ανησυχίες για τους συντρόφους των παιδιών τους, ειδικά αν παρατηρούν κακοποιητικές συμπεριφορές ή εθισμούς. Αλλά κάποιες φορές οι απόψεις των γονιών έχουν να κάνουν περισσότερο με το γεγονός ότι ξέρουν πιο είναι το καλύτερο για τα παιδιά τους, και θέλουν να έχουν έναν καλό γάμο.

6. Διαφωνίες για τις επιλογές στη ζωή

Οι γονείς που είναι ελεγκτικοί ή που βλέπουν τα παιδιά τους ως αντανάκλαση του εαυτού τους, και ως δείκτες της επιτυχίας τους στον κόσμο, συχνά δυσκολεύονται να αποδεχτούν τις αποφάσεις των ενήλικων παιδιών τους. Και φυσικά αυτές οι αποφάσεις δεν αφορούν απλά πράγματα, αλλά αποφάσεις που παρεκκλίνουν κατά πολύ από τις επιλογές των γονιών.

7. Κριτική

Αυτό είναι ένα εκρηκτικό θέμα για πολλά παιδιά. Οι γονείς πολλές φορές κρίνουν αυστηρά τα παιδιά τους χωρίς να καταλαβαίνουν ότι τα πληγώνουν. Οι γονείς πρέπει να λένε την άποψη τους μόνο όταν τη ζητάνε τα παιδιά. Η σοφία σημαίνει ότι οι γονείς πρέπει να ξέρουν πότε να μην μιλήσουν.

8. Συγκρίσεις με αδέλφια, συγγενείς ή άλλους

Αυτό είναι ένα παλιό μοτίβο που ακολουθούν πολλοί γονείς λανθασμένα, επειδή υποθέτουν ότι έτσι θα παρακινήσουν τα παιδιά τους. Όμως, η σύγκριση δεν είναι ποτέ καλή ιδέα. Οι γονείς πρέπει να αποφεύγουν αυτές τις συγκρίσεις που συνήθως οδηγούν σε συγκρούσεις. Δεν πρέπει να συγκρίνουν τα παιδιά τους με κανέναν.

9. Η αντίληψη της διαφωνίας ως ασέβεια

Ο σεβασμός προς τους γονείς είναι κάτι που κερδίζουν μέρα με τα μέρα με τις συμπεριφορές τους, και όχι κάτι που πρέπει να απαιτούν από τα παιδιά. Όταν ένα ενήλικο παιδί δεν μπορεί να μιλήσει ή να εκφράσει μια διαφορετική άποψη επειδή διαφορετικά οι γονείς νιώθουν ότι δεν τους σέβεται, τότε αυτό οδηγεί στη δυσαρέσκεια μακροπρόθεσμα.

Τι μπορούν να κάνουν οι γονείς για να έχουν μια καλή σχέση με τα ενήλικα παιδιά τους;

1. Να ακούνε τα παιδιά τους

Παίζει πολύ σημαντικό ρόλο ο τρόπος με τον οποίο οι γονείς προσεγγίζουν τις διαφορές με τα παιδιά τους. Το πρώτο βήμα είναι να υπάρχει ένα ασφαλές μέρος όπου οι γονείς και τα παιδιά θα νιώθουν ότι μπορούν να μιλήσουν ελεύθερα.

Οι γονείς πρέπει να επιτρέπουν στα παιδιά τους να έχουν φωνή, και να μιλούν για τη σχέση τους και τα συναισθήματα τους. Αυτό είναι ένα στοιχείο κλειδί για να βελτιωθεί η σχέση. Οι γονείς είναι ανάγκη να ακούνε τα παιδιά τους με ενσυναίσθηση, ακόμη και αν δεν συμφωνούν μαζί τους. Οι διαφωνίες και οι συγκρούσεις είναι η κύρια αιτία απομάκρυνσης.

Είναι σημαντικό και οι δύο πλευρές να μοιράζονται τις απόψεις τους για το παρελθόν, τις χαρές και τις λύπες στη σχέση τους και τις ανάγκες τους για το μέλλον.

2. Να δημιουργήσουν μια νέα σχέση

Τα όρια είναι πολύ σημαντικά ώστε να υπάρχει σεβασμός στη σχέση με τα παιδιά. Οι γονείς θέλουν την επιβεβαίωση ότι τα παιδιά εκτιμούν την αγάπη που έχουν προσφέρει. Από τη στιγμή που θα έχουν ακουστεί και οι δύο πλευρές, τότε μπαίνουν τα θεμέλια για μια νέα σχέση.

3. Οι γονείς πρέπει να φροντίζουν τον εαυτό τους

Είναι πολύ εύκολο η προσοχή σας να είναι στραμμένη στα παιδιά, αλλά στο τέλος της ημέρας δεν θα μπορείτε να τα βοηθήσετε αν δεν φροντίσετε πρώτα τον εαυτό σας. Από τη στιγμή που γίνεστε γονείς, οι ανάγκες και οι επιθυμίες σας έρχονται δεύτερες, καθώς πάνω από όλα είναι το παιδί.

Όμως όταν τα παιδιά ενηλικιωθούν, τα πράγματα αλλάζουν, και οι γονείς πρέπει να φροντίζουν τον εαυτό τους. Το παιδί δεν είναι πλέον μικρό και οι ανάγκες του έχουν αλλάξει. Αν και πάλι θα χρειαστεί έναν ώμο να κλάψει όταν δυσκολεύεται, θα πρέπει να λύσει μόνο του τα προβλήματα του.

Οι γονείς πρέπει να φροντίζουν τον εαυτό τους σωματικά και συναισθηματικά. Να κάνουν χόμπι, δραστηριότητες και να θέτουν νέους στόχους που τους είχαν βάλει στην άκρη λόγω των παιδιών. Μπορούν να πούνε όχι στα ενήλικα παιδιά τους και να κάνουν πράγματα που τους έχουν λείψει.

4. Να θέτουν όρια

Σίγουρα έχετε θέσει όρια και περιορισμούς στα παιδιά σας όσο ήταν μικρά. Αλλά και τώρα που έχουν μεγαλώσει πρέπει να υπάρχουν κάποια όρια.

Αν το παιδί σας ζει στο ίδιο σπίτι μαζί σας πρέπει να υπάρχουν κάποιοι κανόνες. Αυτό δεν το κάνετε για να τιμωρήσετε ή να πληγώσετε το παιδί σας. Ο στόχος είναι να θέσετε ξεκάθαρα όρια για να υπάρχει αρμονία στο σπίτι. Όλοι λειτουργούμε καλύτερα όταν ξέρουμε τι μπορούμε να κάνουμε και τι όχι

Μπορείτε να κάνετε κάποιες ερωτήσεις στο ενήλικο παιδί σας:

• Πόσο καιρό σκοπεύει να μείνει μαζί σας;
• Πώς θα βοηθάει στο σπίτι; (οικονομικά ή θα βοηθά στις δουλειές του σπιτιού)
• Μπορεί να φέρνει το σύντροφο του σπίτι για ύπνο;

Δεν έχει σημασία πόσο χρονών είναι ένα παιδί ή πόσο μακριά θα μετακομίσει, οι γονείς είναι πάντα γονείς. Αυτό είναι το εύκολο κομμάτι. Το δύσκολο κομμάτι είναι να συνειδητοποιήσουν πως μπορούν να γίνουν καλύτεροι γονείς.

5. Να ξεκινούν οικογενειακή ψυχοθεραπεία

Η οικογενειακή ψυχοθεραπεία βοηθά τους γονείς και τα παιδιά να επικοινωνήσουν αποτελεσματικά. Για να έρθει η επούλωση πρέπει και οι δύο πλευρές να εκφράσουν ελεύθερα τις σκέψεις και τα συναισθήματα τους αλλά και να ακούσουν με συμπόνια. Τα αρνητικά μοτίβα συμπεριφοράς μπορούν να καταστρέψουν τη σχέση.

Η σχέση ανάμεσα στους γονείς και στα παιδιά προσφέρει τις μεγαλύτερες χαρές αλλά και τον πιο βαθύ πόνο κάποιες φορές. Η πιο σωστή νοοτροπία για την επούλωση αυτής της σχέσης είναι η αγάπη και η αποδοχή.