Οι πολύπλοκες λειτουργίες των οργάνων του γαστρεντερικού συστήματος ρυθμίζονται από ένα σύστημα νεύρων, που διατρέχει τα τοιχώματά τους, τους αδένες και τους λείους μύες, και αποτελείται από νευρικά κύτταρα που λαμβάνουν σήματα και ρυθμίζουν τη διαδικασία της πέψης. Ο εγκέφαλος και το γαστρεντερικό σύστημα συνδέονται με το πνευμονογαστρικό νεύρο, το οποίο στέλνει και λαμβάνει σήματα από τον εγκέφαλο. Έτσι λοιπόν όταν υπάρχει άγχος, αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πεπτικές διαταραχές. Η νεύρωση στομάχου παρεμβαίνει στη λειτουργία του στομάχου εξαιτίας μιας λειτουργικής διαταραχής χωρίς να υπάρχει οργανική παθολογία στο γαστρεντερικό σύστημα ή/και στον εγκέφαλο. Αυτό σημαίνει ότι λόγω άγχους και του στρες εμφανίζονται ψυχοσωματικά συμπτώματα και συγκεκριμένα ενοχλήσεις στο στομάχι με διάφορες μορφές, όπως η αγχώδης γαστρίτιδα.
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής με το καθημερινό άγχος μπορεί να οδηγήσει στη νευρική εξουθένωση, καθώς βιώνουμε χρόνιο στρες σε αντίθεση με τους προγόνους μας που ζούσαν μια πιο απλή, σταθερή και μετρημένη ζωή. Η ανθυγιεινή διατροφή, οι κακές διατροφικές συνήθειες και το συνεχές άγχος δημιουργούν ανησυχία, ενόχληση και σφίξιμο στο στομάχι. Η κλινική εικόνα δεν είναι ειδική και μοιάζει με πολλές άλλες παθολογικές καταστάσεις του γαστρεντερικού συστήματος.
Σημασία δεν έχει τόσο τι τρώμε, αλλά τι “μας τρώει” !
Σύμφωνα με την παραδοσιακή κινέζικη ιατρική, το στομάχι (και ο σπλήνας) επηρεάζονται περισσότερο από το χρόνιο άγχος, την ανησυχία και την υπερανάλυση. Το στομάχι θεωρείται όχι μόνο υπεύθυνο για την πέψη του φαγητού, αλλά και για την “πέψη” των συναισθημάτων και σκέψεων! Το άγχος, η αγωνία, η ανησυχία είναι συναισθήματα που συνδέονται με το στομάχι. Εάν συνεχώς ανησυχείτε ή σκέφτεστε και υπεραναλύετε τα πράγματα (ιδίως με αρνητικό τρόπο σκέψης), τότε έχετε μια διαταραγμένη λειτουργία του στομάχου και του γαστρεντερικού συστήματος γενικότερα.
Η αγχώδης γαστρίτιδα προκαλείται από συναισθηματικά ζητήματα, όπως στρες, άγχος και ανησυχία. Η αγχώδης γαστρίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί με αλλαγές στη διατροφή και αντιόξινα φάρμακα, τα οποία προστατεύουν το βλενογόννο του στομάχου έτσι ώστε να μην προκαλείται πόνος (δυσπεψία και καούρες). Εννοείται πως η αντιμετώπιση του άγχους μέσω ψυχοθεραπείας ή αγχολυτικών φαρμάκων, επίσης βελτιώνει ουσιαστικά την κλινική εικόνα, μιας και το άγχος/στρες είναι ο εκλυτικός παράγοντας για τη νευρική γαστρίτιδα.
Στη ρίζα της ανάπτυξης της νεύρωσης στομάχου είναι τις περισσότερες φορές ψυχολογικοί παράγοντες όπως το άγχος και η κατάθλιψη, η σωματική και η ψυχολογική πίεση, οι διαπροσωπικές συγκρούσεις, η εσωτερική δυσαρέσκεια, τα ψυχολογικά τραύματα. Η νεύρωση στομάχου συχνά ταιριάζει με την κλινική εικόνα της νευρασθένειας, της υστερίας και της ιδεοληπτικής-φοβικής νεύρωσης.
Παράγοντες κινδύνου για τα συμπτώματα της νεύρωσης στομάχου είναι η υπερβολική κατανάλωση φαγητού, η μείωση της όρεξης, οι διατροφικές διαταραχές, ο εθισμός στο αλκοόλ, η εξάρτηση από ουσίες, το κάπνισμα.
Τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας ενός ατόμου επίσης αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης νεύρωσης στομάχου. Πολύ επιρρεπείς σε αυτή την παθολογία είναι οι υποχόνδριοι. Όταν κάποιος δεν μπορεί να ελέγξει τα συναισθήματά του, έχει συχνά ξεσπάσματα θυμού, ή ξεσπάσματα ζήλιας είναι πιο ευαίσθητος στη νεύρωση. Στην ομάδα κινδύνου ανήκουν οι υπερδραστήριοι άνθρωποι που αναλαμβάνουν πολλές υποχρεώσεις, έχουν φιλοδοξίες και τελικά δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν στο φόρτο εργασίας. Δεν είναι περίεργο ότι και οι ντροπαλοί άνθρωποι που δεν παίρνουν αποφάσεις είναι επίσης επιρρεπείς στη νεύρωση στομάχου.
Οι φυσιολογικοί παράγοντες που προκαλούν νεύρωση στομάχου περιλαμβάνουν νοσήματα της πεπτικής οδού, του νευρικού συστήματος, ψυχικές διαταραχές, ιϊκές και βακτηριακές λοιμώξεις και σε κάποιες περιπτώσεις γυναικολογικά προβλήματα όπως οι φλεγμονές ή οι όγκοι στη μήτρα και στις ωοθήκες.
Η νεύρωση στομάχου όπως και κάθε άλλη μορφή νεύρωσης είναι αποτέλεσμα συνδυασμού παραγόντων. Κύριο ρόλο στη νεύρωση παίζει η γενετική προδιάθεση, τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας οι τραυματικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας, η δυσκολία προσαρμογής στις δυσκολίες της ζωής.
Η νεύρωση στομάχου είναι γνωστή και ως “λειτουργική δυσπεψία”. Πρόκειται ουσιαστικά για δυσπεψία χωρίς ανατομικές διαταραχές του πεπτικού σωλήνα.
Τα συμπτώματα του γαστρεντερικού κατηγοριοποιούνται σε δύο τύπους: τα γαστρικά και τα εντερικά. Υπάρχουν συμπτώματα στη νεύρωση στομάχου που συνυπάρχουν με τους εντερικούς κολικούς, τη δυσκοιλιότητα ή τα μαλακά κόπρανα (εντερικά συμπτώματα). Αρκετά συχνά, εμφανίζεται μια μορφή γαστραλγίας. Μερικές φορές ο πόνος στα νεύρα του στομάχου είναι το μοναδικό σύμπτωμα της γαστρεντερικής οδού.
Τα πρώτα σημάδια της νεύρωσης στομάχου μπορεί να περιλαμβάνουν τα εξής:
Τα συμπτώματα συνήθως περιλαμβάνουν και ψυχιατρικά συμπτώματα όπως το άγχος, η ευερεθιστότητα, οι κρίσεις πανικού, οι φοβίες, η αϋπνία, το ξαφνικό ξύπνημα από εφιάλτες, δυσκολία στο να αποκοιμηθεί κάποιος, πονοκέφαλο, ζαλάδα, διακυμάνσεις στην αρτηριακή πίεση.
Συχνά η νεύρωση στομάχου εμφανίζεται μαζί με το έλκος, και μπορεί να οφείλεται σε άλλα νοσήματα του στομάχου και οργάνων κοντά σε αυτό. Ιδιαίτερα επικίνδυνοι είναι οι όγκοι που στην αρχή είναι ασυμπτωματικοί και εκδηλώνονται με νευρολογικά συμπτώματα.
Η προσωπικότητα και τα ατομικά ψυχοσυναισθηματικά χαρακτηριστικά είναι σημαντικά στην παθογένεση της κάθε μορφής νεύρωσης. Η αφορμή για την ανάπτυξή της είναι συνήθως μια εσωτερική προσωπική σύγκρουση, που δεν ταιριάζει με τις ηθικές αξίες του ατόμου. Αυτό προκαλεί μια παρατεταμένη διέγερση του νευρικού συστήματος και έντονα συναισθήματα. Το άτομο την ίδια στιγμή βιώνει μια ψυχοπιεστική κατάσταση. Τα συμπτώματα της δυσπεψίας που οφείλεται στο στρες γίνονται αισθητά όπως ο κόμπος στο στομάχι (δυσφαγία/δυσκαταποσία), σφίξιμο στο στομάχι, η ναυτία, ο εμετός, η διάρροια, η έλλειψη όρεξης και άλλα. Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι υπάρχει μια άμεση σχέση ανάμεσα στο στρες και στη διαδικασία της πέψης. Το στρες αναστέλλει τη διαδικασία της πέψης και προκαλείται έτσι δυσπεψία.
Για την αντιμετώπιση της νεύρωσης στομάχου τυπικά συνταγογραφούνται κυρίως γαστροπροστατευτικά φάρμακα PPIs (Proton-pump inhibitors) όπως το Losec, Nexium (το Zantac δεν κυκλοφορεί πια) και Librax.
Η ομοιοπαθητική μπορεί να προσφέρει πολλά στην αντιμετώπιση της νεύρωσης στομάχου, με φυσικό τρόπο και χωρίς παρενέργειες. Τα ομοιοπαθητικά φάρμακα συνταγογραφούνται εξατομικευμενα, με βάση ένα σύνολο ψυχικών και σωματικών χαρακτηριστικών, για αυτό είναι σημαντικό να σας παρακολουθεί ένας έμπειρος και ειδικός ομοιοπαθητικός γιατρός.
Η θεραπεία της νεύρωσης στομάχου εξαρτάται από την αιτία που την προκαλεί. Αν πρόκειται για ψυχογενή αίτια, ένας ειδικός ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΥΤΗΣ θα σας βοηθήσει να λύσετε τα προβλήματα που δημιουργούν τη νεύρωση στομάχου.
Η νεύρωση στομάχου, το άγχος και οι νευρώσεις γενικότερα μπορούν αντιμετωπιστούν αποτελεσματικά είτε με ελαφριά φάρμακα, είτε με άλλα είδη θεραπείας, όπως η ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ, ο ΒΕΛΟΝΙΣΜΟΣ η ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ και το EMDR (για ψυχολογικά τραύματα, όπως πένθος, χωρισμοί, ατυχήματα, που μπορεί να αποτελούν τη ρίζα του στρες). Οι θεραπευτικές μέθοδοι αυτοί επιτρέπουν να επεξεργαστεί κανείς σε βάθος το άγχος και τα βαθύτερα αίτια που έχουν οδηγήσει στις νευρώσεις, ώστε να αντιμετωπιστούν ριζικά και μόνιμα.