Το άγχος μπορεί να επηρεάσει την σωματική και την ψυχική μας υγεία. Υπάρχουν βραχυχρόνιες και μακροχρόνιες επιδράσεις στο μυαλό και στο σώμα. Ενώ πολλοί άνθρωποι γνωρίζουν για τις επιδράσεις του άγχους στην ψυχική υγεία, λιγότεροι είναι ενήμεροι για τις νόσους και τα συμπτώματα που προκαλεί το άγχος στο σώμα, όπως για παράδειγμα τα προβλήματα του γαστρεντερικού συστήματος. Το άγχος επίσης αλλάζει την λειτουργία του καρδιαγγειακού, του ουροποιητικού και του αναπνευστικού συστήματος, και προκαλεί πολλά ψυχοσωματικά προβλήματα.
Πρόκειται για μια ομάδα διαταραχών άγχους που περιλαμβάνουν άγχος, ανησυχία, νευρικότητα και φόβο. Αυτά τα συναισθήματα του άγχους παρεμβαίνουν στην καθημερινότητα και είναι δυσανάλογα με τα γεγονότα που τα προκαλούν. Σε κάποιες περιπτώσεις οι άνθρωποι αγχώνονται χωρίς λόγο. Καθώς η ανησυχία είναι αναμενόμενη σε κάποιες καταστάσεις όπως οι παρουσιάσεις ή τα συνέδρια, η επίμονη ανησυχία παρεμβαίνει στην ευεξία του ατόμου. Στις Ηνωμέναγχοςες Πολιτείες αποτελεί τη πιο συχνή ψυχική νόσο και επηρεάζει 40 εκατομμύρια ενήλικες κάθε χρόνο. Οι διαταραχές αυτές ανταποκρίνονται καλά στην θεραπεία, αλλά μόνο το 36,9% των ανθρώπων με αγχώδη διαταραχή λαμβάνει θεραπεία.
Οι Αγχώδεις Διαταραχές περιλαμβάνουν:
Οι άνθρωποι με άγχος βιώνουν ένα εύρος σωματικών και ψυχολογικών συμπτωμάτων. Τα πιο συχνά περιλαμβάνουν:
Μερικές διαταραχές άγχους έχουν επιπρόσθετα συμπτώματα. Για παράδειγμα η ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (OCD) επίσης προκαλεί:
Το άγχος μπορεί να έχει σημαντικές επιδράσεις στο σώμα, και το μακροχρόνιο άγχος αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης χρόνιων σωματικών προβλημάτων. Όταν ένα άτομο αγχώνεται αισθάνεται ανήσυχο, πιεσμένο και φοβισμένο, και ο εγκέφαλος στέλνει μηνύματα σε άλλα συστήματα του σώματος. Το σώμα ανταποκρίνεται για παράδειγμα, απελευθερώνοντας αδρεναλίνη και κορτιζόλη, που αποκαλούνται και “ορμόνες του άγχους”.
Μερικοί από τους τρόπους που το άγχος επηρεάζει το σώμα είναι:
Κατά τη διάρκεια του άγχους το άτομο αναπνέει γρήγορα και ρηχά, κατάσταση που καλείται υπεραερισμός. Στον υπεραερισμό οι πνεύμονες λαμβάνουν περισσότερο οξυγόνο και το μεταφέρουν στο σώμα γρήγορα, και οι άνθρωποι αισθάνονται ότι δεν παίρνουν αρκετό οξυγόνο. Αυτό χειροτερεύει τον υπεραερισμό και τα συμπτώματά που προκαλούνται, περιλαμβάνουν:
Όταν είμαστε στρεσαρισμένοι εκκρίνεται κορτιζόλη η οποία μειώνει την φυσιολογική ανοσολογική απόκριση του σώματος. Ως αποτέλεσμα, οι άνθρωποι με χρόνιο άγχος αρρωσταίνουν πιο συχνά από γρίπη, κρυολογήματα και πολλές άλλες λοιμώξεις.
Θυρεοειδίτιδα Χασιμότο και στρες
Η θυρεοειδίτιδα Hashimoto παρουσιάζεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα λανθασμένα στοχεύει τον θυρεοειδή αδένα. Επειδή αυτή η επίθεση παρεμβαίνει στην παραγωγή σημαντικών ορμονών που ρυθμίζουν τον μεταβολισμό, συχνά οδηγεί σε ανεπάρκεια θυρεοειδούς (υποθυρεοειδισμός). Τα συμπτώματα του υποθυρεοειδισμού περιλαμβάνουν αδυναμία και κόπωση, αύξηση βάρους και αυξημένη ευαισθησία στο κρύο. Το δέρμα σας μπορεί να γίνει ξηρό, τραχύ και χλωμό, και μπορεί να παρατηρήσετε απώλεια μαλλιών. Άλλα κοινά συμπτώματα είναι πόνος σε μύες ή αρθρώσεις, η δυσκοιλιότητα, η κατάθλιψη, η ευερεθιστότητα, η απώλεια μνήμης, οι διαταραχές στην έμμηνο ρύση και η μειωμένη σεξουαλική επιθυμία.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η θυρεοειδίτιδα του Hashimoto τελικά καταλήγει σε ένα υπολειτουργικό θυρεοειδή και την ανάγκη να συνεχίσετε με την αντικατάσταση της θυροειδικής ορμόνης επ ‘αόριστον.
Είναι αλήθεια επίσης ότι τα άτομα με θυρεοειδίτιδα του Χασιμοτο διατρέχουν αυξημένο κίνδυνο ανάπτυξης άλλων αυτοάνοσων διαταραχών.
Δεδομένου ότι οι αυτοάνοσες ασθένειες τείνουν εμφανίζονται ως αποτέλεσμα στρες, άγχους και συναισθηματικής πίεσης, προτείνουμε ανεπιφύλακτα την ομοιοπαθητική και την ψυχοθεραπεία για να θωρακιστείτε απέναντι στο στρες και το άγχος, ώστε να ανακόψετε ή να σταματήσετε την πορεία της φθοράς.
Η κορτιζόλη μπλοκάρει πολλά συστήματα και ένα από αυτά είναι το γαστρεντερικό. Επίσης η αδρεναλίνη που εκκρίνεται υπό άγχος, μειώνει την ροή του αίματος και χαλαρώνει τους μύες του στομάχου. Σαν αποτέλεσμα, ένα άτομο με άγχος έχει ναυτία, διάρροια, αναταραχή στο στομάχι και μπορεί να χάσει την όρεξή του.
Το άγχος μπορεί να αυξήσει την τάση για ούρηση, και αυτή η αντίδραση είναι πιο συχνή σε ανθρώπους με φοβίες.
Υπάρχουν στοιχεία για την σχέση ανάμεσα στο άγχος/στρες, στη μείωση του μήκους των τελομερών και την ανάπτυξη ψυχιατρικών διαταραχών και πρώιμης γήρανσης. Τα τελομερή παίζουν σημαντικό ρόλο στη γήρανση και δείχνουν τη σχέση με τις αντιξοότητες στη ζωή, ειδικά τις αντιξοότητες στην παιδική ηλικία. Οι μελέτες δείχνουν πως το χρόνιο ψυχολογικό στρες συμβάλει στην εμφάνιση ψυχοπαθολογίας (κυρίως κατάθλιψης) και στην πρώιμη γήρανση, μέσω βλαβών στα τελομερή (μικρότερο μήκος των τελομερών).
Το άγχος μπορεί να οδηγήσει σε μακροχρόνιες αρνητικές επιπτώσεις όπως οι παρακάτω:
Οι αιτίες και οι παράγοντες κινδύνου μπορεί να περιλαμβάνουν:
Για την διάγνωση ο γιατρός θα αξιολογήσει τα συμπτώματα και θα εξετάσει το άτομο για οποιαδήποτε υποκείμενη νόσο που μπορεί να προκαλεί άγχος. Το άγχος θεραπεύεται σε μεγάλο βαθμό, και οι γιατροί συνήθως συστήνουν συνδυασμό κάποιων από τα παρακάτω :
Οι αγχώδεις διαταραχές αποτελούν την πιο συχνή ψυχική διαταραχή. Το άγχος προκαλεί σωματικά και ψυχολογικά συμπτώματα, και μακροχρόνια αυξάνει τον κίνδυνο για σωματικές νόσους και ψυχικές διαταραχές, όπως η κατάθλιψη.
Οι περισσότεροι άνθρωποι που λαμβάνουν θεραπεία σύντομα επανέρχονται και μπορούν να απολαύσουν μια καλή ποιότητα ζωής, καθώς το άγχος ανταποκρίνεται πολύ καλά στην θεραπεία (με ΟΜΟΙΟΠΑΘΗΤΙΚΗ, ΒΕΛΟΝΙΣΜΟ, και ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ). Η φαρμακευτική αγωγή (αγχολυτικά και αντικαταθλιπτικά φάρμακα) μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ένα σύντομο χρονικό διάστημα σε εκείνες τις περιπτώσεις όπου τα συμπτώματα είναι πάρα πολύ έντονα.